توکن های غیر قابل تعویض یا NFTها، توکن های غیر قابل تکثیری هستندکه مبتنی بر اتریوم و با استاندارد ERC-721 می باشند. این توکن ها دارای ویژگی هایی از جمله کمیاب بودن، قابلیت تقسیم نشدن، یکتایی، قابلیت انتقال و اصالت می باشد. در این مقاله به بررسی رویکردهای کمی برای معاملات NFT می پردازیم.

رویکردهای کمی برای معاملات NFT

بازارهای غیر نقدشونده یعنی ریسک بالا

در رابطه با رویکردهای کمی برای معاملات NFT می توان به بازارهای غیر نقدشونده اشاره کرد. بازار NFT فاقد نقدینگی می باشند. در صورتی که فردی دارای یک NFT باشد، این امکان وجود دارد که نتواند توکن NFT خود را به فروش برساند، مگر تا زمانی که خریداری پیدا شود که NFT آنها را بخرد. ریسک عدم توانایی در فروش NFT، بسیار بالا می باشد. هنگام معامله NFT ها این احتمال وجود دارد که معامله گر تمام سرمایه گذاری اولیه خود را از دست بدهند.

با ارزهای دیجیتال که امکان معامله آنها در صرافی هایی با دفترچه سفارش محدود مرکزی و نقدینگی پایین وجود دارد، می توان قیاس یک بازار غیر نقدشونده را درک کرد. قیمت ها ممکن است با یک خرید و فروش در بازار به شدت تغییر کنند. همچنین در صورتی که پیشنهاد و تقاضا نامتناسب باشند، احتمالا قیمت های کف نامتعادل می شوند.

البته همه مجموعه ها به یک اندازه مخاطره آمیز نمی باشند مانند آلت کوین هایی که دارای ارزش بزرگ و یا کوچک می باشند. در صورتی که بازار بزرگ تر باشد، میزان نقدینگی بیشتر و همچنین نوسانات کمتر می باشد. به صورت کلی می توان گفت پروژه هایی که عملکرد خوبی را در یک دوره زمانی داشته اند، احتمال بیشتری برای حفظ قیمت خود دارند. هر چقدر زمان بیشتری با حفظ ارزش مجموعه می گذرد، باعث می شود که سرمایه گذاران این مجموعه ها را در بلندمدت ارزشمند تلقی کنند.

اکثر مجموعه های NFT در نهایت شکست می خورند.

در این مقاله چندین شاخص بررسی خواهد شد که برای آنها تمام عرضه های مجموعه NFT در بلاک چین اتریوم اتفاق افتاده است. به صورت روزانه تعداد زیادی مجموعه NFT راه اندازی می شود. در این تجزیه و تحلیل فقط مجموعه های NFT که در Discord، بیش از 5000 کاربر و در توییتر نیز بیش از 5000 کاربر دارد، بررسی شده اند که در نهایت به ۱۰۲ مجموعه دست پیدا کردیم. این مجموعه ها را قبل از راه اندازی آنها و تا زمان رسیدن به بازار، ردیابی شده اند و برخی داده ها مانند مقدار عرضه مجموعه ای که ضرب شده بود و یا قیمت کف دریافت شده اند.

دقیقا دو روز بعد از تاریخ ضرب نگاری، دریافت داده های قیمت کف صورت گرفته است که بتوان عملکرد را در کوتاه مدت اندازه گیری کرد تا شبیه به معامله باشد نه سرمایه گذاری. پس از تحلیل مجموعه های موفقی که جز گران ترین و پر معامله ترین مجموعه ها هستند، به این نتیجه می رسیم که برای همه آنها بیش از دو روز طول کشیده تا قیمت آن چندین برابر قیمت اولیه ضرب کردن باشد. 

چرخه عمر یک مجموعه NFT که در طول زمان افزایش پیدا می کند، معمولا چندین ماه با چرخه های hype/mania کوتاه مدت طول می کشد که بتواند سریع و جزئی قیمت را افزایش دهد. البته سوال پیش می آید که برای آن 90 درصد مجموعه هایی که جذابیت خاصی را با گذشت زمان پیدا نمی کنند و قیمت ها به صورت مداوم کاهش پیدا می کند، چه اتفاقی می افتد؟ این مجموعه ها معمولا علاقه معامله گران را پس از ۱ یا ۲ روز از دست می دهند و سپس در طول زمان قیمت کف آن به صورت تدریجی کاهش می یابد. 

اولین نشانه این که مجموعه NFT قرار است با وارد بازار ثانویه شود آن هم با قیمتی بالاتر از قیمت ضرب، این است که مجموعه به صورت کامل ضرب شده باشد. که به معنای این است تمام عرضه در بازار اولیه، توسط تقاضای بیشتر پوشش داده شده است. بیشتر بودن میزان تقاضا از عرضه، این احتمال را افزایش می دهد که قیمت های بازار ثانویه از قیمت ضرب کاری بالاتر باشد و به این ترتیب در صورتی که فردی بخواهد قطعه ای از آن مجموعه را به فروش برساند، سود خواهد کرد. بنابراین از میان آن 102 مجموعه، فقط 36 مجموعه به صورت کامل ضرب شدند.

مشکل چنین مجموعه هایی که نمی توانند به فروش بیشتر عرضه برسند، این است که در صورتی فردی قطعه ای از آن مجموعه را ضرب کند و سپس آن را در بازار بفروشد، به احتمال زیاد برای فروش کمتر از قیمت ضرب کردن دچار ضرر می شود و یا حتی قادر به فروش آن نخواهد بود. مورد دوم یعنی عدم توانایی در فروش، معمولا به دلیل ماهیت NFT ها اتفاق می افتد. مشکل با نادر بودن زمانی تشدید می شود که در بازارهایی با نقدینگی بالا که تقاضا در آن باید به صورت ارگانیک وارد شود و نیاز است که یک شخص دیگری NFT را خریداری کند. در صورتی که قطعه NFT شخصی کمیاب نباشد، احتمال زیادی وجود دارد که خریدار علاقه مند به مجموعه قطعه دیگری را برش بزند و سعی کند قطعه کمیابی به دست آورد.

دلایل متعددی برای کاهش تقاضا برای اکثر این مجموعه ها وجود دارد. یکی از این دلایل، استفاده از ربات ها برای فریب سرمایه گذاران و جعل فعالیت رسانه های اجتماعی می باشد. یکی دیگر از دلایل، عدم پاسخگویی به تقاضا این است که عرضه موجود بسیار زیاد است و یا قیمت ضربات بسیار بالا می باشد و یا هر دو موارد. این اتفاق به این دلیل می افتد که معمولا پروژه های جدید تلاش می کنند تا قیمت های ضرب و عرضه را برابر با قیمت های ضرب و عرضه پروژه های قبلی که موفق عمل کرده اند، تعیین کنند. این مرجع مناسبی برای تعیین قیمت نمی باشد زیرا تا قبل از تاریخ ضرب، میزان تقاضا برای هر پروژه کاملا متفاوت می باشد.

برای اندازه گیری کمی پیشنهاد هر مجموعه در بازار اولیه، اصطلاح «حداکثر ارزش بازار» ابداع شده است. قیمت ضرب در عرضه ارائه شده را برای محاسبه این متریک، باید ضرب کرد. افراد به کمک این معیار می توانند مجموعه های محبوب و یا مجموعه هایی که بسیار مورد انتظار هستند، را شناسایی کنند. پس از بازگشت سود، فقط ۲۰ مورد از ۳۶ مجموعه ای که به طور کامل استخراج شدند، توانستند پس از ۲ روز افزایش قیمت داشته باشند. این یکی دیگر از پیامدهای بازارهای غیر نقدشونده می باشد که حتی در صورتی که مجموعه ای به صورت کامل ضرب شود، برای جلوگیری از کاهش قیمت آن، باید تقاضا برای مجموعه ادامه داشته باشد.

به دلیل این که اکثر معامله گران، در زمان ورود قطعات به بازار ثانویه، خواهان افزایش قیمت کوتاه مدت هستند، قیمت کف در صورت عدم وجود تقاضا، به راحتی کاهش می یابد. کارمزدها برای پیگیری هنگام معامله و دنیای NFTها بسیار کلیدی هستند. دو نوع کارمزد وجود دارد که یکی کارمزد به ازای هر بلاک چین است و دیگری کارمزد در هر بازار می باشد. هزینه های بلاک چین در شبکه اتریوم نقش بسیار زیادی را ایفا می کنند، در حالی که در سایر بلاک چین ها نقش مهمی برای خریدار ندارند. هزینه های بازار نیز در بازارهای مختلف، متفاوت با یکدیگر می باشد. 

برای مثال کارمزدهای OpenSea، که شامل کارمزدهای فروش (2.5%)، حق امتیاز (به صورت متغیر) و هزینه های اولیه (یکبار پرداخت در هر مجموعه) می باشد، را مدل سازی کرده ایم. به عنوان یک برگه cheat برای OpenSea، شخصی که آغازگر معامله می باشد، باید هزینه گس را بپردازد. این دارای یک پیامد مستقیم بر سود می باشد. بنابراین در صورتی که فردی تصمیم به فروش از طریق فهرست قیمت مستقیم و یا حراج دارد، باید به صورت عاقلانه انتخاب خود را انجام دهد.

شاخص هایی برای اندازه گیری تقاضا و حرکت

این شاخص در بررسی رویکردهای کمی برای معاملات NFT کاربرد دارد. بررسی حجم معاملات در طول زمان، یکی از محبوب ترین شاخص ها هنگام مقایسه مجموعه های مختلف می باشد. استفاده از این شاخص به عنوان یکی از نشانه های تقاضا، نتایج گمراه کننده ای را می تواند به همراه داشته باشد. وقتی مجموعه ای افزایش قیمت پیدا می کند، از لحاظ اقتصادی برای افراد مقرون به صرفه تر می شود. بنابراین انتظار می رود حجم کمتری معامله شود. البته این به معنای کاهش علاقه سرمایه گذاران به مجموعه نمی باشد بلکه کف قیمتی می تواند حفظ شود.

به صورت شهودی، برای اندازه گیری تقاضا برای یک مجموعه، شاخص بهتری نیز وجود دارد که همان تعداد کل پیشنهادات مجموعه می باشد. البته این شاخص را فقط در بازارهایی می توان اندازه گیری کرد که زمینه را برای خرید پیشنهادهایی مانند OpenSea فراهم کرده اند. با توجه به این که زمانی یک خریدار قصد دارد برای کریپتو پانک، مبلغی را که هزینه می کند را خرج کند، این منطقی است که ابتدا چند پیشنهاد را سعی می کند روی قطعات خاصی ارسال کند و در صورتی که پذیرفته نشد، به قیمت بازار خریداری کند. این قیاسی می باشد با نحوه کار دفترهای سفارش، با سفارشات بازار و محدود. برخی از ربات ها سعی می کنند برای فریب فروشندگان، پیشنهادهای واقعا کم ارزش را جعل کنند. در صورتی که افراد فکر می کنند که فعالیت نسبتا کم می باشد و در سطح نویز نمودار پنهان می شود.

تعداد زیادی از مجموعه ها می توانند با حجم کم معامله شوند و همچنین قیمت های کف می تواند کاهش پیدا کند. در حالی که همچنان قطعات کمیاب می توانند دارای ارزش باشند و به صورت فعالانه معامله شوند. در ادامه تعداد تراکنش هایی را که در طول زمان در مجموعه Loot صورت گرفته اند را تجزیه و تحلیل کرده و دسته بندی آنها را براساس اندازه انجام داده ایم. در این نمودار تراکنش های ارزان تر، با رنگ روشن نمایش داده می شوند که این تراکنش ها در شروع پروژه اتفاق می افتد و در رنگ های تیره تر، تراکنش های گران تر هستند. با گذشت زمان کمبود تراکنش های با اندازه بالا ایجاد می شود که نشان دهنده این می باشد مجموعه علاقه خود را از دست داده است.

در رابطه با رویکردهای کمی برای معاملات NFT، می توان به برخی از کاربردهای NFT نیز اشاره کرد که در مقاله آشنایی با 5 کاربرد NFT به آنها اشاره شده است.

دید بلندمدت و شوک عرضه

دنبال کردن معیارهایی که به دیدگاه بلندمدت دارندگان مجموعه NFT می تواند اشاره کند، با دانستن این که درک NFT یک بازی بلندمدت است، می تواند بسیار مفید باشد. یکی از شاخص ها محصول محاسبه درصد مجموعه ای است که در بازارها فهرست شده است. دید بلندمدت و شوک عرضه نیز به عنوان رویکردهای کمی برای معاملات NFT شناخته شده اند.

نحوه بازی در رتبه های کمیاب

بیشتر مجموعه های محبوب NFT، ویژگی هایی دارند که می توانند دسته بندی هر NFT را از کمیاب ترین به نادرترین دسته بندی کنند. چند وب سایت شامل این رتبه بندی های کمیاب هستند و این قطعات کمیاب همیشه گران تر هستند. روش محاسبه این رتبه بندی کمیابی، در بازارهای مختلف، متفاوت می باشد. به این دلیل که ارزش گذاری کمیابی، یک موضوع ذهنی می باشد و می توان بر روی آن به نحوی توافق کرد و مدل سازی آن را براساس روش وزن دهی و یا نرمال سازی به صورت ریاضی انجام داد. حتی Rarity.tools، به عنوان محبوب ترین وب سایت برای ردیابی رتبه بندی کمیاب در میان مجموعه های عکس پروفایل اتریوم، دارای 4 روش مختلف فهرست شده می باشد.

Rarity Score یا همان امتیاز کمیاب، به صورت پیش فرض می باشد و انتظار می رود به صورت منصفانه ترین در اکثر مجموعه ها وجود داشته باشد. معمولا در یک مجموعه توافق برای رتبه بندی کمیاب، متدولوژی می باشد که اقدام به ردیابی وب سایت مورد استفاده می کند. پس از تجزیه و تحلیل، مشخص شد که بیشتر مجموعه ها از توزیع کمیاب پیروی می کنند که در آن به محض نزدیک شدن به 5 تا 10 درصد کمیاب ترین قطعات، به صورت تصاعدی قیمت بالاتر می رود.

ایده های مشابه با تحلیل بنیادی

تخمین ارزش آتی مورد انتظار مجموعه های NFT پیش از آن که تولید شوند، یک کار استرس زا می تواند باشد. گروهی از افراد و اینفلئونسرها وجود دارند که برای نسبت دادن امتیازهای مختلف به ویژگی های خاص، چارچوبی را ایجاد کرده اند، می تواند کمک زیادی به موفقیت مجموعه NFT کنند.

برای مطالعه بیشتر در رابطه با NFTها و عرضه اولیه آنها می توانید مقاله "عرضه اولیه NFT و آشنایی با مفهوم INO" را مطالعه کنید.

آینده NFTها

اگر چه هنوز افکار عمومی NFT ها را روندی فنا پذیر می دانند اما در واقعیت میزان علاقه به NFTها روند رو به افزایشی دارد. براساس Google Search Trends، میزان جست و جوهایی که شامل عبارت NFT می باشند، در بالاترین حد خود قرار دارد.