قیمت تسویه ، که معمولاً در بازارهای مشتقات استفاده می شود ، قیمتی است که برای تعیین سود یا زیان روز و همچنین تعیین مارجین مورد استفاده قرار می گیرد. قیمت تسویه میانگین قیمت در یک معامله قراردادی ، در باز و بسته شدن هر روز معاملاتی است، و از آنجایی مهم است که مشخص می کند آیا یک معامله گر ملزم به ارسال مارجین اضافی است یا خیر. به طور کلی توسط رویه های تعریف شده تنظیم می شود که بسته نوع بازار است .

قیمت تسویه برای محاسبه ارزش خالص دارایی (NAV) صندوق های سرمایه گذاری مشترک، یا ETF به صورت روزانه استفاده می شود. 

در بعضی مواقع از قیمت های باز شدن و پایانی به عنوان بخشی از محاسبه استفاده می شود ، اگرچه همه بازارها از فرمول یکسانی استفاده نمی کنند.

قیمت تسویه به عنوان قیمت مرجع برای مشخص کردن ارزش قراردادهای مشتقه باز یا ارزیابی ارزش آنها پس از انقضا استفاده می شود.

قیمت باز شدن، قیمت یک اوراق بهادار را در ابتدای روز معاملات منعکس می کند در حالی که قیمت پایانی به قیمت یک اوراق بهادار خاص در پایان همان روز معاملاتی اشاره دارد.

هیچ استانداردی در مورد چگونگی تعیین قیمت تسویه در مبادلات مختلف وجود ندارد و باعث ایجاد اختلاف در بازارهای جهانی می شود.

به طور معمول ، قیمت تسویه با تعیین میانگین وزنی قیمت در یک دوره معاملاتی معین می شود ، معمولاً کمی قبل از بسته شدن بازار.