عرضه بورسی ، جریان یک کالا یا خدمات به بازار برای پاسخ گفتن به تقاضای موجود است. به بیان ساده می‌توان عرضه را مقداری از واحد مورد نظر دانست که فروشنده برای فروش قرار می‌دهد؛که اگر خرید تمام حجم عرضه توسط خریدار، انجام شود، میتواند موجب افزایش قیمت و افزایش عرضه شود. قیمت یکی از عوامل مهم عرضه هر کالا به شمار می‌رود. عرضه تاثیر مخالف روی قیمت دارد ؛بدین گونه که با فرض اینکه تقاضا ثابت باشد اگر عرضه زیاد شود قیمت کم میشود و اگر عرضه کم شود قیمت زیاد میشود. به شکل ایده‌آل بازارها زمانی به نقطه‌ی تعادل خواهند رسید که در آن نقطه خاص، عرضه دقیقا برابر تقاضا خواهد بود.

عرضه خصوصی

به این نوع از عرضه ، عرضه غیرعمومی نیز می‌گویند. در عرضه خصوصی، اوراق معمولا از طریق گروهی از کارگزاری‌ها یا بانک‌های فروشنده، به برخی نهادهای سرمایه‌گذاری ، عرضه می‌شود. این نوع از عرضه به شکل مستقیم به نهادهای سرمایه‌گذاری صورت می‌گیرتد. این عرضه عموما با قیمت کمتری از عرضه عمومی است.

عرضه عمومی

عرضه عمومی، عرضه اوراق بهادار منتشر شده به عموم مردم یا مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاران جهت فروش است. این عرضه از طریق بورس اوراق بهادار انجام می‌شود. اصلی‌ترین نکته در این نوع عرضه، قابلیت فروش اوراق و تامین منابع مالی مورد نیاز شرکت، به میزان قابل توجه است.

عرضه اولیه (IPO)

به اولین روز عرضه سهام یک شرکت در بورس که در آن درصد مشخصی از کل سهام یک شرکت برای نخستین بار در بازار عرضه می‌شود. عرضه اولبه می‌گویند. این فرآیند برای تامین تقاضای موجود در بازار، تامین سرمایه شرکت عرضه شده برای پیشبرد و توسعه فعالیت‌ها یا تعریف پروژه‌های جدید و افزایش تنوع شرکت‌های موجود در بورس صورت می‌گیرد. طبق تجربه، بیش از 90% از عرضه اولیه‌های موجود در بورس سود آور هستند. عرضه اولیه یک شرکت در بورس به معنای تازه تاسیس بودن آن نیست بلکه این به آن معناست که این شرکت برای اولین بار در بازار اوراق بهادار عرضه شده است. عموما در فرآیند قیمت‌گذاری عرضه‌های اولیه، قیمت اعلام شده توسط سازمان بورس، 60 تا 70 درصد قیمت واقعی سهم است که این مورد یکی از نکاتی است که باعث جذاب شدن عرضه‌های اولیه برای سرمایه‌گذاران است. به علت محدودیت در عرضه سهم (مثلا 10% از کل سهام شرکت) و بالا بودن تقاضا برای خرید، عرضه‌های اولیه عموما سودآوری بالایی برای فرد خواهند داشت.