بعد از اولین شبکه بلاک چین که مربوط به ارز دیجیتال بیت کوین بود، شبکه ارز دیجیتال اتریوم با هدف افزایش سرعت و بهبود تکنولوژی ایجاد شد. شبکه اتریوم امروزه به جایگاهی رسیده است که تقریبا 90 درصد از توکن های فاقد شبکه اختصاصی، از شبکه اتریوم استفاده می کنند. اما فرق تمامی این توکن با اتر(ETH) این است که ارز دیجیتال اصلی شبکه اتریوم، رمز ارز اتر است. شبکه اتریوم دارای استاندارد ERC20 است. شبکه "ERC20" به استاندارد اسکریپت نویسی مورد استفاده در بلاک چین اتریوم اشاره دارد. این استاندارد فنی تعدادی از قوانین و اقداماتی را که یک توکن یا قرارداد هوشمند اتریوم باید دنبال کند و مراحلی را که بتواند آن را پیاده سازی کند، تعیین می کند. در ادامه به بررسی شبکه ERC20 و توکن های ERC20 می پردازیم.
شبکه ERC20
دنیای ارزهای دیجیتال ممکن است برای سرمایه گذاران عادی دلهره آور به نظر برسد، به خصوص برای کسانی که دانش فنی در مورد بلاک چین و قراردادهای هوشمند ندارند. با این حال، چشم‌انداز بسیاری از ارزهای دیجیتال جدید انواع سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده است، از جمله سرمایه‌گذارانی که در غیر این صورت ممکن است در مورد سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال محتاط باشند.
در حالی که مطمئناً سرمایه‌گذاران می‌توانند بدون داشتن دانش فنی در فضای رمزنگاری موفق باشند، بدون شک درک اولیه برخی از مهمترین ویژگی‌های بسیاری از ارزهای دیجیتال فعلی در هدایت سرمایه‌گذار به سمت امن‌ترین و سالم‌ترین ارزهای دیجیتال مفید است. تصمیمات یکی از مفاهیم اصلی که بر بخش بزرگی از فضا حاکم است و به ویژه به قراردادهای هوشمند و اموال هوشمند مربوط می شود، چیزی است که به عنوان استاندارد توکن ERC20 شناخته می شود.
همانطور که گفته شد شبکه ERC20 به استاندارد اسکریپت نویسی مورد استفاده در بلاک چین اتریوم اشاره دارد. این استاندارد فنی تعدادی از قوانین و اقداماتی را که یک توکن یا قرارداد هوشمند اتریوم باید دنبال کند و مراحلی را که بتواند آن را پیاده سازی کند تعیین می کند. شاید ساده‌ترین راه این باشد که شبکه ERC20 را مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها و عملکردهای اساسی در نظر بگیریم که هر توکن جدیدی که در شبکه اتریوم ایجاد می‌شود باید از آن پیروی کند.
ERC در واقع مخفف عبارت (Ethereum Request for Comment) می باشد. و عدد 20 که کنار آن می آید، یک نشانه برای پروتکل اتریوم است. با توجه به اینکه حجم برنامه های غیرمتمرکز(DAPP) که بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شوند، روز به روز در حال افزایش است، باید مجموعه ای از قوانین و استانداردها باشد که این حجم از پروژه ها به طور منظم در کنار یکدیگر انجام شوند. در واقع شبکه ERC20 مجموعه ای از قوانین است که برای تمامی پروژه ها و توکن هایی که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته می شوند و از قراردادهای هوشمند استفاده می کنند، تعریف می شود.
شش عملکرد و دو سیگنال در ERC20 تعریف می شود. همین مجموعه از عملکردها و سیگنال ها موجب می شود که ارز دیجیتال اتر و تمامی توکن های ERC20، به صورت مشابه در شبکه بلاک چین اتریوم فعالیت کنند. به همین دلیل است که اکثر کیف پول های ارز دیجیتالی که از رمز ارز اتریوم پشتیبانی می کنند، از تمامی توکن های ERC20 نیز پشتیابی می کنند.
توکن ERC20
با توجه به اطلاعات آماری در سایت CoinMarketCap، بزرگ ترین میزبان توکن ها، بلاک چین اتریوم می باشد زیرا در شبکه اتریوم تنوع زیادی از قراردادهای هوشمند وجود دارد و تکنولوژی به کار رفته در آن از بلاک چین ارز دیجیتال بیت کوین، پیشرفته تر است. به این ترتیب به تمامی توکن هایی که از بستر بلاک چین اتریوم استفاده می کنند، به اصطلاح توکن ERC20 گفته می شود.
یکی از مزیت های مهم ERC20 این است که با تمامی توکن های جدید سازگار است و توکن های جدید نیز طوری طراحی می شوند که از قوانین ERC20 پیروی کنند. همین اتفاق موجب می شود که توسعه دهندگان برای ایجاد یک توکن جدید، حتما لازم نباشد یک پروژه ساخت بلاک چین جدید را پیاده سازی کنند.
تاریخچه ERC20
ERC20 توسط توسعه دهندگان اتریوم به نمایندگی از جامعه بزرگتر اتریوم در سال 2015 ایجاد شد و سپتامبر 2017 رسماً به رسمیت شناخته شد.
برای ایجاد استانداردی از این نوع برای اتریوم، یک توسعه‌دهنده یا گروهی از توسعه‌دهندگان باید آنچه را که به عنوان پیشنهاد بهبود اتریوم (EIP) شناخته می‌شود ارائه می دادند که عملکرد جدید را همراه با پروتکل‌ها و استانداردهای خاص آن توصیف کند. سپس یک کمیته آن EIP را بررسی، تایید، اصلاح و نهایی کرد و در آن مرحله، به ERC تبدیل شد.
پس از آن قراردادهای هوشمند و سایر ویژگی‌های درون اتریوم موظف به انطباق با یکی از استانداردهای تایید شده هستند. در حالی که ERC20 شاید مهم ترین و شناخته شده ترین استاندارد از همه این استانداردهای ERC باشد اما تنها استاندارد موجود نیست.
انجام تراکنش در شبکه بلاک چین اتریوم
می توان گفت یکی نکات منفی بلاک چین اتریوم در سال های اخیر، افزایش انجام تراکنش از طریق این بلاک چین می باشد. در واقع در طی زمستان سال قبل به طور میانگین کارمزد انجام تراکنش در شبکه ERC20 به حدود 12 دلار رسیده است! توجه داشته باشید که چه شما 100 دلار انتقال دهید چه 1 میلیون دلار، کارمزد ثابت است اما اینکه کارمزد به عددی حدود 12 دلار رسیده است، به ضرر معامله گران خرد می باشد. میانگین زمان انجام تراکنش از طریق بلاک چین اتریوم نیز 10 دقیقه است اما با توجه به اینکه در چه ساعتی از شبانه روز، در حال انجام تراکنش هستید، کارمزد و زمان انجام تراکنش متفاوت می باشد.
طی بررسی های انجام شده از ساعت 00:30 تا ساعت 02:30 به وقت ایران، میزان کارمزد به کم ترین مقدار خود می رسد و تراکنش در سریع ترین زمان ممکن انجام می شود. در مقابل از ساعت 16:30 تا 21:30 شبکه در شلوغ ترین حالت ممکن قرار دارد.
توابع اصلی و اختیاری استاندارد ERC20
توابع اصلی:
totalSupply= این تابع در واقع کل موجودی یک توکن در شبکه را بررسی می کند.
approve= این تابع بررسی می کند که آیا برای انجام یک تراکنش، تاییده از طرف قرارداد هوشمند برای انتقال یک دارایی از یک آدرس خاص، داده شده است یا نه. در واقع این تابع از اینکه یک تراکنش دوبار انجام شود و یا کلاهبرداری اتفاق بیوفتد، جلوگیری می کند.
transfer= این تابع به فرد طرف قرارداد هوشمند، اجازه می دهد که از موجودی خود، انتقال دارایی انجام دهد.
allowance= وقتی انتقالی از یک آدرس انجام می شود، این تابع مانده حساب کاربر را بررسی می کند تا مقدار موجودی برای انتقال، کافی باشد. در صورت کافی نبودن مانده حساب، به طور خودکار تراکنش لغو خواهد شد.
توابع اختیاری:
Token Name= وقتی توکنی ارائه می شود، لزومی ندارد برای آن اسمی انتخاب کنید اما نامگذاری درست می تواند بیانگر هدف پشت یک توکن باشد.
SYM= این تابع با دادن یک نماد چهار تا پنج حرفی به یک توکن، آن را منحصر به فرد و اختصاصی می کند.
امروزه، مردم می توانند توکن های ERC20 را به صورت همتا به همتا بین یکدیگر یا در صرافی های ارزهای دیجیتال مانند کوین بیس معامله کنند.
مزایای ERC20
فرض کنید شبکه ERC20 وجود نداشت، در این صورت اگر توکنی می خواست به تازگی شروع به کار کند، می بایستی تیم توسعه دهنده آن زمان زیادی را صرف کنند و بلاک چین اختصاصی تولید کنند. از طرفی تمامی صرافی ها و کیف پول های ارز دیجیتال نیز می بایستی پلتفرم خود را با استانداردهای این توکن جدید سازگار می کردند تا افراد بتوانند از این توکن جدید استفاده کنند. با وجود بلاک چین اتریوم، این محدودیت ها برای توکن های جدید وجود ندارد. هر توکنی که با استانداردهای ERC20 مطابقت داشته باشد می تواند از شبکه ERC20 استفاده کند و تقریبا در تمامی صرافی ها و کیف پول ها جا به جا شود.
معایب ERC20
یکی از عیب های ERC20 این است که اگر توکن ERC20 به طور اتفاقی در قرارداد هوشمندی به جای ارز دیجیتال اتر، به عنوان یک روش پرداخت، به کار رود. توکن نام برده شده، تخریب می شود. همین اتفاق تاکنون موجب از دست رفتن 3.5 میلیون دلار ارز دیجیتال شده است. همین باگ موجب شده است که تیم توسعه دهنده به منظور رفع این مشکل، استانداردهای جدیدتری را برای این بلاک چین تعریف کنند.
جمع بندی: ERC20 در واقع مجموعه ای از قوانین و استانداردهایی است که برای تمامی برنامه های غیرمتمرکز و توکن هایی که می خواهند در بستر بلاک چین اتریوم فعالیت کنند، تعریف می شود. این استانداردها به تمامی توکن هایی که می خواهند از قراردادهای هوشمند شبکه ERC20 استفاده کنند، اجازه می دهد که بتوانند در تمامی پلتفرم هایی که از ارز دیجیتال اتریوم پشتیبانی می کنند، جا به جا شوند. به تمامی این توکن ها، توکن ERC20 گفته می شود.
استانداردهای ERC20 دارایی توابع اصلی و اختیاری هستند. که اصلی ها، اجباری هستند و اختیاری ها برای توکن ها واجب نیستند.
با وجود شبکه بلاک چین اتریوم به عنوان یک بلاک چین اصلی و مشترک، دیگر محدودیت ساخت بلاک چین جدید برای هر توکن جدید وجود ندارد. علاوه بر تمامی ویژگی های شبکه ERC20، باگ هایی نیز در این شبکه وجود دارد که تیم توسعه دهنده قصد دارد در استانداردهای جدیدی که می خواهد تعریف کند، این مشکل هارا رفع کند.