مانند بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال، بیت کوین (BTC) براساس اصل عرضه محدود طراحی شده است. این بدان معناست که حد بالای ثابتی برای تعداد بیت کوین وجود دارد. حد بالای بیت کوین توسط خالق آن، ساتوشی ناکاموتو، دقیقاً 21 میلیون کوین تعیین شد. برای سایر ارزهای دیجیتال، این سقف می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد مثلا از 18.9 میلیون برای Monero (XMR) و Dash تا 100 میلیارد برای ارزهایی مانند XRP و Tron (TRX). در این مطلب در مورد اینکه چرا فقط 21 میلیون بیت کوین وجود دارد صحبت می کنیم.
عرضه بیت کوین
بیت کوین پادشاه ارزهای دیجیتال است و کمبود در طراحی آن نهفته است، زیرا در طول زمان نمی توان بیش از 21 میلیون سکه ایجاد کرد. بیت کوین توسط ماینرها زمانی به دست می آید که هش رمزنگاری بعدی را به عنوان بخشی از پروتکل PoW پیدا کنند. این پاداش با 50 بیت کوین شروع شد و هر 210,000 بلوک نصف می شود، این همان چیزی است که بیت کوین را به یک دارایی دیجیتال کمیاب تبدیل می کند و به حفظ ارزش آن به عنوان یک ذخیره کننده ارزش و ارز دیجیتال برای مدت طولانی کمک می کند.
بیت کوین ها به ساتوشی تقسیم می شوند (1 بیت کوین = 100,000,000 ساتوشی)، که به این معنی است که کمترین مقداری که یک بیت کوین را می توان به آن تقسیم کرد 1 ساتوشی = 0.00000001 بیت کوین است.
دلایل عرضه 21 میلیون بیت کوین
یکی از چیزهایی که اغلب توسط طرفداران بیت کوین می شنوید این است که چقدر مهم است که تنها 21 میلیون بیت کوین وجود دارد. پس چرا این عدد ثابت اینقدر مهم است و چه فرآیندی باعث ایجاد بیت کوین جدید به سمت حداکثر عرضه می شود؟
بیت کوین به عنوان نوع جدیدی از پول اینترنتی عمل می کند و بهبودهایی را در سیستم پولی موجود در دنیا ارائه می دهد. یکی از این پیشرفت ها یک عرضه ثابت (21 میلیون بیت کوین) و یک منطق رمزگذاری شده است که نمی توان آن را دستکاری کرد.
بنابراین دو عنصر از عرضه ثابت وجود دارد که باید آن را باز کنیم: چرا یک عرضه ثابت برای پول به عنوان یک ارزش پیشنهاد می شود و سیستم بیت کوین از آن استفاده می کند.
کمیابی و ارزش
اشکال پول به طور مستقل در فرهنگ های مختلف پدیدار شد، زیرا پیشرفت مهمی برای تجارت بود. قبل از اینکه طلا و نقره به عنوان مؤثرترین آنها شناخته شوند، انواع چیزهای مختلف به عنوان پول (نارگیل، گاو، جو، نمک، مهره و صدف) امتحان شدند.
دلیل اینکه فلزات گرانبها تبدیل به رأس پول شدند، این بود که برای اینکه پول به عنوان یک وسیله مبادله (که برای تجارت ضروری است) موثر باشد، باید شش ویژگی کلیدی داشته باشد:
قابل حمل: حمل و نقل آسان
بادوام: از بین نمی رود یا فرسایش نمی یابد
قابل تقسیم: می توان آن را به واحدهای مساوی کوچک تقسیم کرد
قابل تعویض: هر واحد با هر واحد دیگری قابل تعویض است
قابل تشخیص: معلوم است که چیست
کمیاب: زیاد نیست یا به دست آوردن آن آسان نیست
از میان شش ویژگی جادویی که پول را برای مبادله مفید می سازد، آخرین مورد بسیار مهم تر است (به همان اندازه برای اینکه پول به عنوان راهی برای حفظ ارزش در آینده باشد: ذخیره‌ای از ارزش). تصور کنید اگر نمک به عنوان شکل غالب پول باقی بماند، با چه مشکلاتی مواجه خواهیم شد.
طلا قسمت کمیابی و پنج مورد دیگر را تیک می زند، اگرچه ضعف آن دشواری حمل و نقل آن است.
بنابراین هنگامی که ساتوشی ناکاموتو تصمیم گرفت شکل جدیدی از پول اینترنتی ایجاد کند، او باید راهی برای ایجاد نوعی طلای دیجیتال، (اما با کمبود قابل برنامه ریزی)، بیابد که بسیار سخت تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.
کمیابی قابل برنامه ریزی
اگر به دارایی و اشکال دیجیتال دیگر مانند انواع ( jpegs، google docs، mp3s) فکر می‌کنید همه آنها می توانند به راحتی کپی شوند. اما بیت کوین کپی نمی شود، زیرا فایلی نیست که روی تلفن یا لپ تاپ شما قرار گیرد، بلکه به شکل UTXO یا یک تراکنش خرج نشده وجود دارد که با یک آدرس مرتبط است. مکانی در بیت کوین (بلاک چین)، که می توانید مانند یک شماره حساب بانکی به آن فکر کنید.
اگر یک آدرس بیت کوین را کنترل کنید، می توانید بیت کوین (UTXO) مرتبط با آن را خرج کنید. بنابراین بیت کوین به عنوان یک سیستم پولی، مجموع تمام بیت کوین های قابل مصرف (معروف به مجموعه UTXO) است، به عبارت دیگر کل عرضه بیت کوین.
بنابراین سوال منطقی بعدی این است که این رکوردهای کمیاب چگونه ایجاد می شوند؟ مطمئناً هر کسی که آن را کنترل کند می تواند هر چقدر که می خواهد بیت کوین ایجاد کند؟ درست است، اگر یک نفر آن را کنترل می کرد، وسوسه می شد، در واقع پول موجود با نام فیات اینگونه عمل می کند.
پول بدون پشتوانه
دولت ها خلق پول را کنترل می کنند و می توانند از آن به اندازه ای که دوست دارند، ایجاد کنند. وقتی دولت عرضه پول را افزایش می دهد می تواند تورم ایجاد کند که کاهش قدرت خرید پول را به دنبال دارد. در واقع عرضه بی حد و اندازه، بدون انجام کاری، باعث می شود هر کسی که در حال حاضر آن پول را در اختیار دارد، فقیرتر شود. این یکی از مواردی است که ساتوشی قصد دارد با بیت کوین برطرف کند.
بیت کوین چگونه ایجاد می شود؟
یکی از جادویی ترین بخش های سیستم پولی بیت کوین، نحوه ایجاد بیت کوین جدید، از طریق فرآیندی به نام استخراج است. این یک موضوع کاملاً پیچیده است.
سیستم مالی بیت کوین (به عنوان یک سیستم) براساس مجموعه ای از قوانین به نام پروتکل بیت کوین کار می کند. این مجموعه قوانین می‌گوید که حداکثر ۲۱ میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت، با تعداد ثابتی بیت کوین که هر ۱۰ دقیقه به عنوان پاداش برای استخراج کنندگانی که تراکنش های جدید را در یک بلوک داده پردازش می کنند، ایجاد می شود. بلوک های داده با زنجیره های رمزنگاری ناگسستنی به هم زنجیر می شوند. ( که اصطلاحا بلاک چین به آن گفته می شود.)
اولین بلوک در ژانویه 2009 استخراج شد که در آن زمان پاداش 50 بیت کوین بود. بنابراین هر 10 دقیقه 50 بیت کوین جدید به عرضه اضافه می شد. پروتکل بیت کوین بیان می کند که به محض ایجاد 210,000 بلاک، پاداش به نصف کاهش می یابد که تقریباً هر چهار سال یکبار اتفاق می افتد و معمولاً به عنوان نصف کردن یا هاوینگ شناخته می شود.
تاریخ های هاوینگ شدن بیت کوین:
28 نوامبر 2012: پاداش نصف شد و به 25 بیت کوین رسید.
9 جولای 2016: پاداش نصف شد و به 12.5 بیت کوین رسید.
11 مه 2020: پاداش به 6.25 بیت کوین نصف شد.
این روند تا رسیدن به عدد جادویی 21 میلیون بیت کوین ادامه خواهد داشت که تخمین زده می شود حدود 2140 باشد. بنابراین پروتکل بیت کوین، ایجاد بیت کوین را با نرخ ثابت تا حداکثر مقدار مشخص بدون استثناء، برنامه ریزی می کند.
به جای اینکه بیت کوین با عرضه دائماً در حال رشد، مانند عرضه ارزهای فیات، تورمی باشد، ضد تورم است، زیرا با حاشیه کاهشی رشد می کند که در نهایت با رسیدن به حد جادویی 21 بیت کوین، به صفر می رسد.
توانایی تامین کمیابی قابل برنامه ریزی و ذخیره موثر انرژی (از آنجایی که فرآیند پیچیده استخراج به مقادیر متناسبی برق نیاز دارد) آن را به یک ذخیره ارزش برتر نسبت به طلا تبدیل می کند، به همین دلیل است که هارد کپ (حداکثر عرضه ارزهای دیجیتال یا کوین ها در بازار کریپتوکارنسی ها) در جذابیت بیت کوین مهم و رقم 21 میلیون سکه بسیار قابل توجه است.