پگ (Peg) یا وابستگی قیمت یکی از مهمترین مفاهیم در زمینه استیبل کوین ها یا ارزهای دیجیتال پایدار است. حفظ وابستگی به دلار این نوع ارزها و نوسان کم آنها در این محدوده قیمتی، فرصت آربیتراژ و سود را برای معامله گران بزرگ فراهم می کند و به حفظ امنیت و مقیاس پذیری کوین‌ها کمک می کند. تا به امروز انواع مختلفی از این کوین ‌ها پیشنهاد شده است که در این مقاله قصد داریم به بررسی کلی این سوال بپردازیم که PEG و کاربردهای آن چیست؟ تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

وابستگی قیمت چیست و تاثیر آن بر دیفای چیست؟

جنجال پیرامون مرگ استیبل کوین UST هنوز در فضای کریپتو ادامه دارد. حداقل می توان به تاریخ به گونه ای نگاه کرد که چنین رویدادی منجر به هجوم افراد کمتری به سوی استیبل کوین های جدید و اجرای قوانین بیشتری توسط دولت ها، به ویژه ایالات متحده، در مورد کوین های پایدار شود. از این رویداد، مقالات و پادکست های متعددی در مورد سقوط استیبل کوین UST و تاثیر آن بر آینده دیفای منتشر شده است. پیامدها و درس‌های این رویداد تنها یک مفهوم را منعکس می‌کند: نیاز به اجتناب از پگ ها یا وابستگی‌های غیرقابل مدیریت برای استیبل کوین‌ها.

طراحان استیبل کوین در ابتدا سعی داشتند تئوری ثبات قیمت یک دارایی مبتنی بر ارز دیجیتال را تضمین کنند. طولی نکشید که این افراد متوجه شدند که معامله گران به دنبال یک استیبل کوین هستند که همیشه بتواند با ارزش اعلام شده خود معامله کند، نه ابزاری که می خواهند در یک سطح ثابت معامله کنند.

این در واقع درسی است که ما می توانیم از امور مالی سنتی یاد بگیریم که سابقه طولانی در مدیریت پگ ها دارد. هنگامی که وابستگی به قیمت یک استیبل کوین حفظ شود، می بینیم که جریان سرمایه گذاری هموارتر می شود اما در طول این فرآیند فقط یک انحراف قیمت جزئی لازم است تا اعتماد سرمایه گذاران از بین برود.

استیبل کوین‌های پلتفرم DeFi رویکردهای مختلفی برای مدیریت وابستگی قیمت دارند. در ادامه و در پاسخ به این سوال که پگ چیست، به بررسی استراتژی های وابستگی قیمتی استیبل کوین های معروف می پردازیم. اگرچه پلتفرم کرو (Curve) مقیاس پذیری استیبل کوین های جدید را فعال کرده است اما ممکن است راه حل نهایی برای مدیریت پگ نباشد. 

نکات مهم تامین مالی سنتی در مدیریت پگ

درست مانند بسیاری از مفاهیم در حوزه ارزهای رمزنگاری شده، مفهوم peg یک مقوله جدید در امور مالی محسوب نمی شود اما سابقه غنی در این زمینه دارد.

سوروس منجر به فروپاشی بانک انگلستان شد

در سال 1990، انگلستان به گروه پیروان مکانیسم نرخ ارز اروپا (ERM) ملحق شد که قرار بود قبل از معرفی یورو اجازه ادامه روند پولی در اروپا را بدهد. مکانیسم ERM امکان مبادله ارزهای اصلی اروپایی را با دویچه مارک (ارز رایج در آلمان) در محدوده قیمتی ثابت می داد. این قانون در آن زمان توسط بانک مرکزی هر کشور اعمال می شد.

تا سال 1992، پوند انگلیس (GBP) در پایین این محدوده قیمت معامله می شد. در آن زمان اقتصاد انگلستان بسیار ضعیف بود و تورم بالا بر کشور حاکم بود. این در حالی بود که رویکرد نرخ ثابت ERM به کمک بریتانیا آمد و از تعدیل بازار جلوگیری کرد. این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه جورج سوروس و دیگر سفته بازان بازار ارز وارد عمل شدند و بانک انگلستان (BoE) را مجبور کردند با اعمال قراردادهای کوتاه و شدید روی پوند از قیمت پوند دفاع کند.

ارزش بات تایلند در طی بحران مالی آسیا در سال 1997

بات که واحد پول تایلند است، در دهه 1950 به شدت به دلار آمریکا وابسته بود و این کشور را دچار بحران های مالی متعددی کرد. در نهایت به دلیل کاهش صادرات، افزایش نرخ بهره فدرال و بحران بانک مرکزی ناشی از ذخایر ارزی، بانک مرکزی تایلند به تدریج اجازه داد که بات بدون هیچ قانونی و در آزادی کامل از کشور خارج شود. زمانی که بحران مالی کل تایلند را درنوردید، ارزش دلار آمریکا به تدریج افزایش یافت و در این بین سرمایه گذاران خارجی تمام تلاش خود را کردند تا با ترک تایلند، سرمایه خود را ذخیره کنند.

نابودی دلار

در سال 2008، چندین وام کوتاه مدت با نکول مواجه شدند و ارزش خالص دارایی صندوق ذخیره اصلی زیر 1 دلار باقی ماند. شاید این اتفاق یک انحراف جزئی در قیمت تلقی شود اما جالب است بدانید که این اتفاق به ظاهر جزئی باعث شد تا این صندوق 40 میلیارد دلار از سرمایه خود را از دست بدهد. این اتفاق نه تنها صندوق ذخیره اصلی را متاثر کرد بلکه سایر صندوق ها نیز از این اتفاق هراس داشتند. بنابراین، خزانه داری آمریکا مجبور شد دلارهای فروخته شده را بازخرید کند تا قیمت ها به همان دلار بازگردد.

تورم در آلمان

واحد پول انگلیس پوند استرلینگ در سال 1990 دارای قیمت ثابت و یکسانی بود و همزمان این کشور نیز به جمع پیروان نرخ ارز اروپا اضافه شد و به لطف این روش کاربران توانستند معاملات خود را انجام دهند. در پوند استرلینگ در واقع این اتفاق در قالب قانونی که توسط کشورهای عضو این گروه اجرا می‌شود، رخ داد. در سال 1992 بود که پوند استرلینگ اتفاق ناگواری را تجربه کرد و به پایین ترین سطح خود رسید. این اتفاق عواقبی داشت که یکی از آنها ایجاد تورم بسیار بالا در انگلستان بود اما مکانیسم نرخ ثابت، آن زمان انگلستان را از تورم نجات داد و اوضاع را تحت کنترل این کشور درآورد.

قرار نبود این اتفاق ناخوشایند به همین جا ختم شود که دلالان ارزی مانند جورج سوروس وارد صحنه شدند و قراردادهایی منعقد کردند که بر اساس آن از فروش پوند استرلینگ سود خواهند برد. این اتفاق باعث شد تا بانک مرکزی انگلیس برای دفاع از قیمت خود آماده شود و چهارشنبه سیاه رخ داد. در آن زمان و پس از روی کار آمدن دلالان، بانک انگلستان چاره ای جز خرید چیزی بیش از 2 میلیارد پوند تنها در 24 ساعت نداشت که ضربه بزرگی به اقتصاد کشور وارد می کرد. بیایید همچنین درباره میزان سود جورج سوروس در این مدت صحبت کنیم. جورج سوروس با این اتفاق 1.5 میلیارد دلار سود کرد و می توان گفت نتیجه این اتفاق فقط به نفع او و دلالان بوده است.

برای کسب اطلاعاتی در زمینه رمزارزها و آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

مروری بر ارزهای دیجیتال مبتنی بر وابستگی قیمت یا پگ (Peg)

قبل از اینکه بخواهیم انواع ارزهای رمزنگاری شده را که در آنها وابستگی به قیمت وجود دارد، معرفی کنیم، لازم است بگوییم که سیاست‌های پولی بلندمدت محتاطانه تأثیری بر ارزهای دیجیتال زیربنایی ندارد و بانک مرکزی از این ارزهای دیجیتال پشتیبانی نمی‌کند. تنها مزیت استیبل کوین ها در بازار ارزهای دیجیتال نهفته است. در واقع، ارزهای پایه راهی برای محافظت از دنیای بازار ارز دیجیتال در برابر نوسانات شدید قیمت هستند. اکنون ارزهای مبتنی بر پگ را در زیر معرفی می کنیم:

USDC و BUSD

شما می توانید USDC و BUSD را با استفاده از واحد پول رایج ایالات متحده، دلار خریداری کنید. برای این کار کافیست به یکی از صرافی های معتبر مانند صرافی بایننس مراجعه کنید تا بتوانید تنها با چند کلیک ساده، مقدار مورد نیاز این ارزها را خریداری کنید. اگر قیمت USDC و BUSD به بیش از یک دلار برسد، این خبر خوبی برای فعالان بازار ارزهای دیجیتال است زیرا به جای اینکه پول خود را در بانک ها بگذارند، آن را در USDC و BUSD سرمایه گذاری می کنند. این امر میزان سرمایه گذاری در این دو ارز دیجیتال را افزایش می دهد و در نهایت تعداد تراکنش های انجام شده در آنها نیز افزایش می یابد.

USDT یا Tether

تتر توسط دلار در داخل بانک پشتیبانی نمی شود، بلکه توسط دارایی های خارج از زنجیره پشتیبانی می شود. در واقع می توان گفت که مکانیسم کار تتر با USDC و BUSD متفاوت است. اگر بخواهیم برای تتر مثالی بزنیم، می توان گفت تتر مانند صندوقی است که محل سرمایه گذاری آن برای معامله گران مشخص نیست. پگ در تتر به صرافی‌های اصلی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند بستگی دارد. در واقع کسانی که جزو سرمایه گذاران کوچک در ارزهای دیجیتال هستند، امکان تبدیل تتر خود را به دلار ندارند اما برعکس، سرمایه گذاران بزرگی هستند که این امکان را دارند. به همین دلیل حتی اگر قیمت تتر به زیر یک دلار هم برسد، سرمایه گذاران بزرگ در بازار پای کار می آیند و با خرید تتر قیمت آن را تثبیت می کنند.

تا به حال، قیمت تتر هرگز از حد 1 دلار فراتر نرفته است، به این معنی که سیاست‌ های قیمت‌ گذاری در این ارز دیجیتال کارآمد بوده و فعالان بازار توانسته‌اند وابستگی قیمت این ارز دیجیتال را به خوبی مدیریت کنند اما این مکانیسم را نمی توان یک استراتژی خیلی خوب برای پگ در نظر گرفت زیرا در بازار ارزهای دیجیتال بارها شاهد بوده ایم که قیمت تتر به دلیل خروج سرمایه به زیر یک دلار سقوط کرده است، در حالی که قیمت ارزهای دیجیتال USDC و BUSD در حال افزایش بوده است. 

برای کسانی که جزو سرمایه گذاران بزرگ تتر هستند، سرمایه گذاری طولانی مدت برای آنها کاملا منطقی و سودمند است اما از طرف دیگر این کار برای سرمایه گذاران کوچک هیچ فایده ای ندارد. در بازار ارزهای دیجیتال اگر جزو معامله گران کوچک هستید، به هیچ وجه ارز دیجیتال تتر را برای نگهداری طولانی مدت نخرید.

عملکرد ارز دیجیتال تتر و تحلیل های انجام شده توسط فعالان بازار ارزهای دیجیتال بر روی این ارز دیجیتال نشان می دهد که تتر آینده درخشان و بسیار خوبی دارد و قطعا تاثیر آن بر بازار ارزهای دیجیتال در آینده افزایش خواهد یافت.

دای

ارز دیجیتال دای و میکر را می توان جد استیبل کوین ها دانست زیرا حتی قبل از ایجاد استیبل کوین، این دو ارز دیجیتال به صورت غیرمتمرکز و به عنوان ارز پایه در بازار ارزهای دیجیتال خرید و فروش می شدند. پشتوانه ارز دیجیتال دای در زمان ایجاد اولیه آن، ارز دیجیتال اتریوم بود و در آن زمان اصطلاح وابستگی به قیمت تنها زمانی برای ارز دای استفاده می‌شد که وام‌دهی آن به کمتر از 150 درصد وثیقه ارائه شده می‌رسید. 

در چنین شرایطی، یک انحلال‌دهنده می‌توانست ارز دیجیتال دای را بخرد و وام را بازپرداخت کند اما این ویژگی را نمی‌توان به عنوان یک مزیت برای کاربران در نظر گرفت زیرا تنها یک ابزار برای سازنده وجود داشت، یعنی نرخ بدهی بر اساس دای.

پس از ماه‌ها بعد از پنجشنبه سیاه، سرمایه‌گذاران و معامله‌گران در بازار کریپتو علاقه‌ای به معامله با این ارز نداشتند زیرا دای در محدوده قیمتی بسیار بالاتر از 1 دلار معامله می‌کرد. بنابراین، به دلیل کمبود وام گیرنده، قالب جدید زده نشد و داوری برای دفاع از مجموعه دای وجود نداشت. در آن زمان، ماژول وابستگی به قیمت بهره پایدار ترفندی بود که میکر برای حل مشکلات استفاده می کرد.

 در این ماژول، با اجرای نسبت یک به یک، سازندگان می‌توانند به نقدینگی دلار دسترسی داشته باشند و از این نسبت برای ایجاد ارز دیجیتال پایه استفاده کنند اما متاسفانه این روش چندان پاسخگو نبود و بعد از مدتی ایرادات خود را نشان داد.

وابستگی به قیمت، حفظ استیبل کوین ها

در این مقاله توضیح داده ایم که وابستگی قیمت یا پگ چیست و مثال های مختلفی آورده ایم. با توجه به نکاتی که تاکنون در مورد آن صحبت کردیم، حتما متوجه شده اید که وابستگی به استیبل کوین یا قیمت تاثیر زیادی بر ادامه فعالیت ارزهای پایه دارد، زیرا اگر ثابت نباشد، استیبل کوین ها دچار نوسانات قیمتی می شوند و در نهایت هیچ یک از معامله گران به استیبل کوین اعتماد نمی کنند. ارزهای پایه هر کدام استراتژی و مکانیسم خاصی برای ثابت نگه داشتن قیمت خود دارند و این مشکل نیاز به تحلیل صحیح سرمایه گذاری را افزایش می دهد.