Front-running یک عبارت بازار سهام می باشد که اشاره به استفاده از اطلاعات داخلی در رابطه با معاملات قریب الوقوع جهت وارد شدن به بازار قبل از رقابت دارد. بنابراین می توان گفت که نوعی از معاملات داخلی به حساب می آید. Front-running محدود به بازار سهام و برنامه های مالی غیرمتمرکز نمی باشد، بلکه در بازارهای توکن های NFT (غیر قابل تعویض) نیز می تواند اتفاق بیفتد. دلیل رخ دادن این اتفاق این است که یک کارمند داخلی در پلتفرم NFT در جریان این است که کدام NFT قرار است در سایت معاملاتی به شدت نمایش داده شود. همچنین آنها می توانند اقدام به خرید یک NFT پیش از مشهور شدن، کنند و در نهایت قیمت آن را افزایش دهند. دلیل افزایش قیمت این است که NFT ها برای فروش، عمومی می شوند و کارمندان داخلی می توانند سودهای منظمی دریافت کنند. در این مقاله قصد داریم به بررسی Front-running در بازار NFT بپردازیم.

 Front-running در بازار NFT چیست؟

از آنجایی که یک کارمند داخلی در پلتفرم NFT در جریان این است که کدام NFT در سایت معاملاتی قرار است نمایش داده شود، Front-running در بازار NFT نیز وجود دارد. به این ترتیب این نوع front-running، تجارت داخلی نامیده می شود، به این دلیل که معامله دارایی ها براساس اطلاعات غیر عمومی صورت می گیرد. برای مثال Nate Chastain (ناتی چستین) رئیس محصول در بازار NFT OpenSea، در سپتامبر 2021، NFT ها را در سایت OpenSea درست قبل از مشهور شدن خریداری کرده است و سپس توانست آنها را با سود بالایی بفروشد. او برای به دست آوردن مزیت ناعادلانه، از اطلاعات داخلی مانند NFTs OpenSea استفاده کرده است. کشف این فعالیت غیر قانونی توسط یک فرد مبتکر از طریق تطبیق مهرهای زمان تراکنش NFT با تبلیغات صفحه برتر NFT های مورد نظر در OpenSea صورت گرفته است.

ربات front-running چیست؟

ربات front-running علاوه بر اسکن کردن تراکنش های معلق، هزینه گس زیادی را می پردازد تا ماینرها تراکنش خود را ابتدا پردازش کنند و سپس یک معامله بزرگ و تاثیرگذار بر قیمت گذاری بازار را انجام دهند.

ربات ها برنامه های از پیش برنامه ریزی شده ای هستند که به افراد این امکان را می دهد تا بتوانند معاملات خود را خودکار کنند. این ربات به جای این که هر حرکت در بازار را پیگیری کند و منتظر زمان مناسب برای خرید و فروش باشد، می تواند داده های بازار را به طور خودکار ترکیب و ارزیابی کند و از طرف مشتریان، معاملات دارایی را انجام دهد. 

نحوه عملکرد ربات های front-running کریپتو

طراحی بلاک چین یا اتریوم، این امکان را به همه تراکنش های ارسال شده می دهد تا در یک mempool ( جایی که تراکنش ها در انتظار پردازش هستند)، متوقف شوند. Mempool را می توان برای تراکنش های مناسب، توسط ماینرها یا ربات ها اسکن کرد تا از آنها در معاملات ارزهای دیجیتال استفاده کرد.

معمولا ربات های front-running در مقیاس زمانی میلی ثانیه کار می کنند. آنها ممکن است از mempool، یک تراکنش را بخوانند، اقدام به محاسبه ی اندازه تراکنش بهینه کنند، تراکنش ها را پیکیر بندی و در نهایت آنها را در کسری از ثانیه اجرا کنند.

با قرار دادن سفارش خرید در همان بلوک و تعیین قیمت گس بالاتر به طور همزمان، ربات جلوی حجم معاملات، slippage های خاص و معاملات قیمت گس را می گیرد. ربات front-run هنگامی که نقدینگی اضافی به یک استخر در صرافی اضافه می شود، می تواند آن را تشخیص دهد و برای این که از معامله گر دیگر سود ببرد، اقدام به دستکاری ترتیب تراکنش های درون یک بلوک می کند.

آیا front-running در کریپتو غیر قانونی است؟

front-running در بازار سهام سنتی، غیر قانونی می باشد زیرا به افراد خارجی، اطلاعات داخلی ارائه نمی شود اما در بازار کریپتو، غیر قانونی تلقی نمی شود زیرا تمام اطلاعات در یک دفتر کل دیجیتال قابل بازرسی عمومی ذخیره می شود. 

قدرت اینترنت برای انتشار اطلاعات، باعث افزایش front-running در بازار ارزهای دیجیتال می شود. front-running در معاملات سنتی به دلیل این که معامله گر از داده های عمومی استفاده می کند، ممنوع می باشد. در یک صرافی غیرمتمرکز، معامله گر از داده های موجود در بلاک چین استفاده می کند و سیستم را از نظر فنی کوتاه نمی کند.

در صورتی که افراد لیست سفارش های خرید و یا فروش را از قبل بدانند و سفارش خود را قبل از درج معاملات دیگر، بتوانند وارد کنند، front-running یک استراتژی معاملاتی صرافی غیرمتمرکز سودمند می باشد. تریدر می تواند سفارش های دریافتی قفل شده در قراردادهای هوشمند در صرافی غیرمتمرکز را مشاهده کند، البته در صورتی که این صرافی بر روی یک بلاک چین عمومی ساخته شده باشد. اگر از نظر تجاری امکان داشته باشد، تریدر می تواند برای ثبت سفارش نسبت به سفارشات دریافتی، هزینه بیشتری را دریافت کند. بنابراین تریدر قادر است سفارش های سودآورتری را مطالبه کند.

چگونه رمز ارزهای Wash Trading با تاکتیک های front-running متفاوت است؟

wash trading عبارت است از معامله ای که یک سرمایه گذار اقدام به فروش و خرید همان دارایی می کند تا به صورت مصنوعی، ارزش اوراق بهادار را افزایش دهد. همچنین زمانی یک حمله front-running به بلاک چین صورت می گیرد که یک کاربر مخرب، تراکنش مبادله را بعد از پخش و پیش از نهایی شدن، کشف کند و به نفع خود تراکنش ها را سفارش دهد.

بازار NFT، مستعد عملی می باشد که به عنوان wash trading شناخته می شود. پلتفرم های معاملاتی NFT متعددی وجود دارد که این قابلیت را به کاربران می دهند تا بتوانند بدون شناسایی خود، معامله را با اتصال کیف پول خود به سایت انجام دهند که به معنای این است، یک کاربر می تواند پس از ایجاد کیف پول های زیادی، آنها را به یک پلتفرم پیوند دهد. پس از آن فرد قادر به کنترل هر دو طرف معامله NFT می باشد، آن را از یک کیف پول می فروشد و از کیف پول دیگری می خرد. حجم تجارت، با تکمیل معاملات مشابه افزایش می یابد. بنابراین به نظر می رسد که دارایی پایه تقاضای زیادی داشته باشد.

تاکتیک های front-running مشابه sandwich attacks متمرکز بر بهره برداری از پروتکل ها و سرویس های دیفای می باشد. Sandwich زمانی رخ می دهد که دو سفارش، یکی قبل و دیگری بعد از معامله داده می شود.

نحوه تشخیص front-running

برای شناسایی front-running می توان بر داده های تجاری کاربران مانند انتقال وجه، آدرس کیف پول و فروش NFT نظارت کرد. تراکنش قانونی، خرید یا فروش یک ابزار مالی توسط front-running و احتمال بازگشایی ابزار مالی برای پایان دادن به چرخه، به عنوان سه نقطه داده مهم هستند که در هنگام تشخیص front-running در NFTها باید آن ها را در نظر گرفت.

همچنین تحلیلگران برای پی بردن به هر گونه تاکتیک front-running بالقوه، باید برای جست و جو سفارش های خرید/فروش نزدیک به سفارش خرید/فروش، هنرمند NFT را در همان ابزاری که بر قیمت NFT تاثیر گذاشته، اقدام کنند.

همچنین تیم انطباق باید بتواند از قابلیت بازسازی تجارت برای متصل کردن داده های بدون ساختار مانند ارتباطات الکترونیکی و صوتی، به معاملات برای ارائه زمینه مانند گفت و گوهای واقعی با خریداران برای رد تخلف استفاده کند.

چگونه می توان مانع front-running در کریپتو شد؟

کاربران با تقسیم تراکنش به تراکنش های کوچک تر و تنظیم Slippage کم، می توانند اجرای اولیه را محدود کنند. توسعه دهندگان نیز می توانند از اقدامات ضد عملیاتی مانند استفاده از یک ممپول مخفی و یا خصوصی کردن تراکنش ها استفاده کنند.

کاربران می توانند به جای اجرای یکباره، اقدام به تقسیم تراکنش های بزرگ به تراکنش های کوچک تر کنند که این امر باعث کاهش جذابیت تراکنش ها با ربات های Front-running به دلیل ارزش استخراج شده می شود. در نتیجه ربات ها به جای اجرا کردن تراکنش، اقدام به انتقال تراکنش می کنند. ربات هنگامی که معامله می کند، باعث تغییر قیمت نیز می شود. به همین دلیل حداقل نگه داشتن Slippage تعدیل مانع از ضرر کردن مشتریان می شود. از طرف دیگر، تنظیم Slippage کم باعث چالش برانگیز تر شدن اجرای تراکنش شود.

شبکه تایچی SparkPool را می توان یک سرویس تراکنش خصوصی دانست که به توسعه دهندگان برای محدود کردن front-running در فضای کریپتو کمک می کند. ربات (MEV) miner-extractable valu قادر به پیدا کردن تراکنش های روی mempool نمی باشد، به این دلیل که تراکنش های کاربر فقط برای Spakpool قابل رویت می باشد نه سایر نودهای اتریوم. ربات MEV معیاری برای نشان دادن میزان توانایی استخراج کنندگان بلاک چین با گنجاندن، حذف و یا سفارش مجدد تراکنش ها است و اینکه به چه میزان می توانند به طور دلخواه سود دریافت کنند.

KeeperDAO از Hiding Book mempool که یک Mempool مخفی می باشد، استفاده می کند. بنابراین ربات Keeper، به وسیله معاملات آربیتراژ یا انحلال دارایی با عبور از درخواست های وام و معاملات، سود خود را از MEV کسب می کند. در خزانه ROOK، درآمدهای MEV سپرده گذاری می شود. کاربران نیز در توکن های ROOK، بخشی از سود را دریافت می کنند. این تراکنش ها برای جلوگیری از slippage اولیه، به صورت رایگان ارائه می شوند.