در بازار ارزهای دیجیتال، علاوه بر ارزهای دیجیتال پر ریسک مانند اتریوم و بیت کوین، ارزهای دیجیتالی با ریسک پایین مانند استیبل کوین ها وجود دارد که مورد علاقه بسیاری از سرمایه گذاران است. ارز دیجیتال رپد توکن که شباهت هایی با استیبل کوین دارند هم برای انتقال ارزهای دیجیتال و افزایش قابلیت همکاری بین بلاک چین های مختلف، ایجاد شده اند. در این مقاله به مقایسه رپد توکن با استیبل کوین می پردازیم و همچنین مزایا و معایب هر کدام را بررسی می کنیم.

استیبل کوین (stablecoin) چیست؟

استیبل کوین ها، ارزهای دیجیتالی هستند که با هدف کاهش نوسانات قیمت، ایجاد شده اند. استیبل کوین ها برای مبادلات و ذخیره ارزش به کار گرفته می شوند. همچنین استیبل کوین ها به دارایی های ثابت مانند طلا، ارز فیزیکی و دارایی هایی که قیمت مشخصی دارند، وابسته می باشند. در سال 2014، بزرگترین استیبل کوین به نام ریل کوین ایجاد شد که بعدها به تتر، تغییر نام داد.

 مزایای استیبل کوین ها

1- هزینه بسیار پایین تراکنش ها

2- معاملات مطمئن و سریع

3- انتقال دارایی ها به شکل دیجیتالی 

4- بهره مندی از قابلیت‌های بلاک چین مانند شفافیت، امنیت بالا و قابلیت پیگیری

5- سادگی و سهولت در کاربرد

6- استفاده از قراردادهای هوشمند

7- به پشتوانه دارایی های دیگر، ثبات دارند.

استیبل کوین ها در کنار مزایایی که دارند، معایبی مانند متمرکز بودن (تحت نظر شخص یا ارگان هستند)، نیاز به حسابرسی بیرونی، بازدهی و سود کمتر دارند.

انواع استیبل کوین

استیبل کوین ها براساس نوع پشتوانه ای که دارند، دسته بندی می شوند:

۱- استیبل کوین با پشتوانه ارزهای فیزیکی

۲- استیبل کوین با پشتوانه کالا

۳- استیبل کوین با پشتوانه کریپتوکارنسی

۴- استیبل کوین بدون پشتوانه

هر کدام از این استیبل کوین ها، مزایا و معایب مخصوص خود را دارند، برای مثال استیبل کوین بدون پشتوانه و استیبل کوین با پشتوانه کریپتوکارنسی برخلاف سایر استیبل کوین ها، غیرمتمرکز هستند. 

قیمت استیبل کوین ها براساس عرضه و تقاضا تعیین نمی شود و به تعداد استیبل های موجود در گردش که شامل وثیقه‌های قیمت دار می باشند، مرتبط است.

کاربردهای استیبل کوین

استیبل کوین ها، از جمله ارزهای دیجیتال محبوبی هستند که در خرید و فروش های روزمره، پرداخت های هوشمند، افزایش سرعت نقل و انتقالات مالی و همچنین سرمایه گذاری کاربرد دارند.

رپد توکن (wrapped token) چیست؟

ارزهای دیجیتالی مبتنی بر روی یک شبکه، به راحتی قابل انتقال بر روی یک شبکه دیگر نیست، برای مثال ارز دیجیتال بیت کوین قابل استفاده در شبکه اتریوم نبوده و نمی توان به صورت مستقیم با بیت کوین، توکن های شبکه اتریوم را خریداری کرد و یا در برنامه‌های دیفای، آنها را سرمایه گذاری کرد. راه حلی که برای رفع این چالش وجود دارد، تبدیل رمزارزها به رپد توکن می باشد. 

رپد توکن ها، نسخه‌های سفارشی توکن‌های رمزنگاری بومی هستند که برای قابل انتقال روی بلاک چین‌های خارجی ساخته شده‌اند. هر توکنی که بتواند روی یک بلاک چین وجود داشته باشد که در اصل به آن تعلق ندارد، به عنوان توکن رپد طبقه بندی می شود.

توکن‌های رپد به دلیل نیاز به تراکنش‌های زنجیره‌ای متقابل یا قابلیت همکاری ایجاد شدند. تمام آن اصطلاحات فنی در کلمات ساده به معنای توانایی هر دو بلاک چین معین برای تعامل با یکدیگر است. برداشتن بخشی از بیت کوین از بلاک چین خانگی و بسته بندی آن با استاندارد بلاک چین اتریوم (ERC-20)، یک ارز دیجیتال جدید به نام رپد بیت کوین (wBTC) ایجاد می کند. چنین توکنی به راحتی با هر ارز دیجیتال مبتنی بر اتریوم قابل مبادله است.

نسخه رپد بیت کوین (wBTC) در حال حاضر رایج ترین رپد توکن ها در دنیای ارزهای دیجیتال است. توکن های رپد همچنین راه حل های نقدینگی زنجیره ای را برای برنامه های غیرمتمرکز ارائه می دهند.

رپد توکن ها باعث افزایش قابلیت همکاری بین بلاک چین های مختلف می شوند، در واقع رپد توکن ها مانند پلی میان بلاک چین ها می باشند که بدون نیاز به واسطه‌ها، تعاملات بین بلاک چین ها را افزایش می دهند. رپد توکن ها، همانند کراس چین و با فناوری میان زنجیره‌ای عمل می کند.

در ادامه به مقایسه رپد توکن با استیبل کوین می پردازیم.

مقایسه رپد توکن با استیبل کوین

یکی از شباهت های رپد توکن با استیبل کوین ها این است که هر دوی آنها ارزش خود را از سایر دارایی ها می گیرند.

از جمله تفاوت های آنها نیز می توان به این نکته اشاره کرد که پشتوانه استیبل کوین ها ارزهای فیات مانند یورو و دلار است در حالی که رپد توکن ها، ارزش خود را از دارایی هایی می گیرند که بر روی شبکه بلاک چین دیگری واقع شده اند. ارزش رمزارزهای ساخته شده بر روی شبکه مقصد، معادل ارزش کوین های شبکه مبدا می باشد.

به این ترتیب برای وارد کردن ارز دیجیتال بیت کوین به شبکه اتریوم، ابتدا باید رپد توکن آن ساخته شود یا توکنیزه شود.

توکنیزه چیست؟

توکنیزه کردن یعنی هر چیزی را بتوان به یک توکن رمزنگاری شده، تبدیل کرد؛ WBTC یا Wrapped Bitcoin یک بیت کوین واقعی نیست، بلکه بیت کوین توکنیزه شده می باشد که ارزش آن براساس قیمت بیت کوین، Peg یا معادل سازی شده است. کاربران می توانند هر زمان که خواستند رپد توکن خود را طی فرآیند Unwrapped به ارز دیجیتال اولیه تبدیل کنند. 

یکی دیگر از تفاوت های رپد توکن و استیبل کوین این است که رپد توکن ها، با رمزارز اصلی ارزش برابر دارد، در حالی که استیبل کوین ها، به میزان توکن عرضه شده، پشتوانه ای ندارد.

تازه کاران حوزه کریپتوکارنسی، USDT را نیز یک رپد توکن تصور می کنند، زیرا ارزش تتر معمولا معادل ارزش 1 دلار آمریکا می باشد؛ در حالی که به معنای این نیست که مقدار دقیقی از دلار، به ازای هر تتر به صورت فیزیکی ذخیره شده است و پول های نقد، دارایی ها و مطالبات دریافتی از وام‌ها، به عنوان پشتوانه USDT شناخته شده اند.

ویژگی ها و مزایای رپد توکن

برای ساخت یک رپد توکن، در قراردادهای هوشمند، رمزارز اصلی قفل می شود و یک توکن معادل ارزش توکن اصلی تولید می شود. با ارسال درخواست برای سوزاندن توکن رپد، می توان ارز دیجیتالی که به عنوان وثیقه قفل شده‌اند را پس گرفت.

رپد توکن ها به یک متصدی Merchant نیاز دارند. از جمله مزایای دیگر رپد توکن می توان به این مورد اشاره کرد که در صرافی های متمرکز و همچنین صرافی های غیرمتمرکز، میزان نقدینگی و بهره وری سرمایه را افزایش می دهند. در نتیجه می توان امکان استفاده از دارایی های بلااستفاده زنجیره های دیگر را فراهم کند و باعث افزایش یکپارچگی بازار می شود. مزیت دیگر رپد توکن کاهش هزینه ها و زمان تراکنش هاست.

رپد توکن باعث ایجاد یک سیستم مالی می شود که سرمایه در آن بیشترین بازدهی را داشته باشد. همچنین به پلتفرم های دیگر این قابلیت را می دهد که در نقدینگی مشارکت داشته باشند. رپد توکن به هولدر دارایی های ناسازگار با برنامه های غیرمتمرکز، این قابلیت را می دهد که در این پروژه ها سرمایه گذاری کنند. برای مثال WBTC قابل پذیرش در برخی پروتکل های دیفای مانند کامپاند و MakerDAO می باشد. ضمن این که امکان دسترسی به محصولات دیفای را با استفاده از رپد بیت کوین فراهم می کند، آن هم بدون از دست دادن یک ساتوشی از بیت کوین.

با استفاده از رپد توکن می توان در مقایسه با ارز دیجیتال بیت کوین، عملکرد بیشتری داشت، چون در بلاک چین اتریوم، امکاناتی از جمله قراردادهای هوشمند وجود دارد که در بیت کوین این امکان وجود ندارد.

معایب رپد توکن

از معایب رپد توکن نیز می توان به این مورد اشاره کرد که قابل استفاده در تراکنش های کراس چین، به صورت مستقیم نیستند. همچنین با توجه به گس فی بالا، تولید رپد توکن یک فرآیند نسبتا پرهزینه می باشد که احتمالا موجب اسلیپیچ نیز می شود.

سخن آخر

رپد توکن و استیبل کوین ضمن داشتن شباهت هایی با یکدیگر، از برخی جهات تفاوت هایی نیز دارند که سعی کردیم در این مقاله علاوه بر معرفی مختصری از استیبل کوین و رپد توکن، به مقایسه رپد توکن با استیبل کوین نیز پرداختیم