یکی از چالش هایی که از چندین سال قبل برای بروزرسانی بیت کوین وجود دارد، روش فعالسازی سافت فورک ها است. از زمان ایجاد بیت کوین، مکانیسم های مختلفی برای ایجاد قابلیت های جدید در این شبکه استفاده شده است. البته این مکانیسم ها در طی زمان تکامل یافته اند تا قابلیت های جدید ایمن و بدون اختلال باشند. تا سال 2017، در حالی که مکانیسم‌های فعال‌سازی در حال تغییر بود، اجماع کلی پیرامون آنها وجود داشت و تفاوت چندانی وجود نداشت. وقتی SegWit اجرا شد، این اجماع ناپدید شد. SegWit به محل بحث و جدل تبدیل شده است و برای اولین بار بحث هایی در مورد چگونگی فعال کردن ویژگی های جدید در بیت کوین مطرح شد. پس از اجرای اولیه طرح بهبود BIP9 که ماینرها را ملزم به ارسال سیگنال برای اجرا می کرد، تقریباً همه ماینرها و استخرهای ماینینگ از ارسال سیگنال به صورت گروهی خودداری کردند.

در آن زمان، بسیاری از کاربران نگران بودند که استخراج کنندگان ممکن است با درخواست هارد فورک برای افزایش اندازه بلاک و گروگان نگه داشتن آن در برابر خواسته های خود، فعال سازی ویژگی جدید را به تاخیر بیاندازند. این در حالی بود که سگویت با سافت فورک سایز بلاک را افزایش می داد. در همین حال، کل اکوسیستم بیت کوین مملو از شایعاتی بود که کاملاً بر اساس دروغ های آشکار برای تحریک مخالفت با تبلیغ SegWit بود. طرح بهینه سازی BIP148 و سافت فورک فعال شده یا کاربر محور (UASF) ماینرها را مجبور به فعال کردن SegWit کرد. در این بین، یک جریان فشرده سازی برای افزایش اندازه بلاک رها شد و جریان دیگری که روی هارد فورک اعمال می شد در نهایت رها شد. با این حال، طرفداران بیت کوین به طور کلی از صحبت در مورد بروزرسانی بیت کوین و فعال کردن ویژگی های جدید خودداری کرده اند. این موضوع آنقدر بحث برانگیز شده است که دیگر یک تابو نیست.

تاثیر ارتقا BIP9 بر روی بروزرسانی بیت کوین

هدف از توسعه یک برنامه بهبود BIP9 کاهش خطر اشعاب زنجیره ای هنگام استفاده از سافت فورک ها کمتر شود. ایده طرح مذکور این بود که ماینرها سیگنالی را در بلاک‌هایی که استخراج می‌کنند بگنجانند و برنامه نود جدید تنها زمانی شروع به بروزرسانی بیت کوین می‌کند که درصد معینی (حدود 95 درصد) از ماینرها سیگنال موافقت با آن را بدهند. این امر باعث می شود تا قبل از اجرای قوانین جدید توسط قرارداد، برای عموم مشخص شود که چند ماینر این ویژگی جدید را اجرا می کنند. البته، ماینرها به وضوح می توانند دروغ بگویند و سیگنال های نادرست ارسال کنند. مشکل اینجاست که انجام این کار از نظر اقتصادی منطقی نیست. هر دو توابع CheckLockTimeVerify و CheckSequenceVerify با استفاده از طرح BIP9 پیاده سازی شدند و SegWit در همان زمان پیاده سازی شد.

یک ایراد مهم استفاده از طرح BIP9 که با فعال شدن SegWit آشکار شد، این بود که تعداد کمی از ماینرها می‌توانستند این ویژگی را با امتناع از ارسال سیگنال غیرفعال کنند. اگرچه مکانیسم‌های دیگر را می‌توان برای هر طرحی مورد استفاده قرار داد اما طرح BIP9 به ماینرها حق وتو می‌دهد که می‌توانند از آن برای جلوگیری از فعال شدن عملکردهای جدید در شبکه استفاده کنند. از این رو، این مکانیسم فعال سازی BIP9 به ماینرها قدرت نامتناسبی برای کنترل ویژگی های جدید و بروزرسانی بیت کوین را می دهد. این در حالی است که ماینرها در واقع ارائه دهندگان خدمات به کاربران و مالکان هستند و نباید چنین تأثیر نامحدودی بر فعال سازی ویژگی داشته باشند.

برای آشنایی با بیت کوین BIP 119 بر روی لینک کلیک کنید.

ارتقا BIP148 و UASF و بروزرسانی بیت کوین

طراحی BIP148 یک مکانیسم فعال سازی کاملاً جدید را اجرا کرد که قبلاً وجود نداشت. BIP148 برای فعال کردن عملکرد جدید طراحی نشده است. در عوض، قرار بود اطمینان حاصل شود که SegWit که در طرح BIP9 پیاده سازی شده، فعال کرده است. این نیز دلیل تعیین مهلت 1 آگوست 2017 بود. 1 آگوست آخرین دوره تنظیم سختی دو هفته ای بود که نشان می داد ماینرها از مهلت فعال سازی SegWit جلوتر هستند. از این تاریخ، همه مشتریان BIP148 ملزم به ارسال سیگنال فعال‌سازی SegWit برای همه بلاک‌ها در این محدوده زمانی هستند. این مکانیسم یک طرح فعال سازی جدید بود که قبلا احساس یا استفاده نشده بود. BIP148 قبلاً برای رفع نقص اصلی BIP9 اجرا شده است. این مشکل از این واقعیت ناشی می شود که ممکن است در مورد توانایی اتفاق نظر وجود داشته باشد; اما ماینرها می توانند فعال سازی را متوقف کنند.

ارتقای BIP91 و بروزرسانی بیت کوین

BIP91 یکی دیگر از طرح های فعال سازی منحصر به فرد است که در سال 2017 در ارتباط با سگویت پیاده سازی شده است. در آن زمان، ماینرها تمایلی به تسلیم شدن به طرح BIP148 نداشتند. در همان زمان، آنها نگران بودند که عواقب فعال‌سازی این طرح بدون سیگنال‌ ماینرها منجر به تقسیم بلاک چین بیت‌ کوین شود. BIP91 برای ارائه راه حلی طراحی شده است که از انشعاب ها جلوگیری می کند و همه را در یک بلاک چین نگه می دارد. در این طرح آستانه 80 درصد مشخص شد. به این ترتیب، اگر تعداد ماینرهایی که سیگنال فعال سازی سگویت ارسال می کنند به این حد برسد، تمام بلاک های بدون سیگنال از زنجیره بلوکی حذف می شوند. هدف از این محدودیت اطمینان از این بود که در صورت فعال شدن BIP91، سازگاری و همگام سازی با طرح BIP148 حفظ شود. این به نوبه خود اجرای سگویت را در BIP9 فعال می کند و همه را در یک زنجیره نگه می دارد. به طور کلی، هدف از همه این اقدامات، دادن انگیزه یا بهانه ای برای ماینرها برای ارسال سیگنال فعال سازی بود.

ارتقای BIP8 و بروزرسانی بیت کوین

طرح BIP8 برای جایگزینی BIP9 به دلیل اتفاقی که هنگام فعال شدن سگویت رخ داد، پیشنهاد شد. این طرح قرار بود مکانیزمی برای ایجاد شرایط بروزرسانی بیت کوین را فراهم کند که به موجب آن وقتی (۹۰٪) ماینرها به آستانه سیگنال می‌رسند، می‌توانند این طرح را در هر مقطع زمانی اجرا کنند. همچنین، طرح BIP8 با این هدف پیشنهاد شد که به طور همزمان مکانیزمی برای اطمینان از فعال شدن فورک در صورت امتناع تعداد معینی از ماینرها از ارسال سیگنال باشد. این متغیر lockinontimeout است. اگر مقدار این متغیر درست باشد، قوانین اجماع در آخرین دوره سیگنال دهی ایجاب می‌کند که همه بلاک‌ها یک «سیگنال فعال کردن» ارسال کنند تا اطمینان حاصل شود که ویژگی جدید فعال شده است.

بروزرسانی بیت کوین و ارتقاء Speedy Trial

Speedy Trial فعالسازی Taproot را با موفقیت به پایان رساند. Taproot مهم ترین بروزرسانی بیت کوین از زمان افزایش ظرفیت بلاک در سال 2017 (2016) است که ما آن را به عنوان SegWit می شناسیم. حداقل می توان گفت، این یک انتخاب بسیار بحث برانگیز در میان بسیاری از مکانیسم های فعال سازی بود. Speedy Trial به طور کلی، مانند مکانیسم فعال سازی BIP9 عمل می کند، با این تفاوت که محدوده زمانی فعال سازی کوتاه تر است و آستانه سیگنال های دو فلزی مشابه BIP8 است. یکی از دلایل انتخاب آزمایش سریع این بود که اگر اجماع فعال نشد، می‌توان به جای آن یک نسخه از BIP8 با متغیر lockinontimeout = True صادر کرد. از نظر بسیاری، Speedy Trial یک گام به عقب از نظر بهینه سازی مکانیسم های فعال سازی بود.

ارتقای بیت کوین و آینده

شکست فعال‌سازی SegWit در سال 2017 توانایی اقلیت کوچکی از ماینرها را برای برهم زدن اجماع شبکه و اجرای کار آشکار کرد. این نقص باید با استفاده همزمان از چندین مکانیسم فعال سازی مختلف، که بسیار پیچیده نیز بودند، اصلاح می شد. این در حالی بود که مکانیسم های فوق برهم کنش های پیچیده ای با یکدیگر داشتند. در نهایت، این کسب و کار علیرغم ریسک های بسیار موفق بود. اگرچه می تواند به راحتی به فاجعه ختم شود. از نظر نویسنده مجله بیت کوین، تمام مزیت عبور از طرح BIP9، این بود که از ایجاد چنین قابلیتی جلوگیری کند. برخی ممکن است استدلال کنند که موفقیت آزمایشی سریع به دلیل بازه زمانی بسیار کوتاه تر آن قبل از بسته شدن محدوده فعال سازی است اما بحث من این است که اینطور نیست.

برای آشنایی با دلایل موفقیت بیت کوین در صنعت ارز دیجیتال، این مقاله را در وب سایت مطالعه کنید. 

Speedy Trail همچنان خطر فعال سازی ناموفق به دلیل رفتار مخرب یا عدم پاسخگویی اقلیتی از ماینرها را دارد. در عین حال، این طراحی نشان می دهد که ماینرها توانایی "شکستن" اجماع بین بازیگران شبکه را دارند. من فکر می کنم اینجا جایی است که مکانیسم های فعال سازی طولانی مدت به پایان می رسد. با ادامه رشد بیت کوین، کاربران ناآگاه بیشتری به اکوسیستم می پیوندند. در فرآیند یادگیری بیت کوین، آنها شاهد همه این رویدادها خواهند بود و مهمتر از همه آنها به مکانیسم های فعال سازی از نقطه نظر "اینجا چه خبر است؟" نگاه خواهند کرد. چه کسی تصمیم می گیرد چه چیزی فعال شود؟ پاسخ چیست؟توسعه دهندگان، ماینرها و شرکت ها چه کسانی هستند؟

اگر کاربران به این نتیجه برسند که ماینرها تصمیم گیرنده هستند، نظرات اکثر کاربران به ماینرها متمایل می شود و اگر توسعه دهندگان را تصمیم گیرنده ببینند، به سمت توسعه دهندگان متمایل می شوند. رویکرد فعلی طرفداران بیت کوین به این موضوع، نحوه عملکرد و تعامل کاربران آینده را تعیین خواهد کرد. در حال حاضر نظرات متفاوتی در مورد نحوه مدیریت فعال سازی وجود دارد. منظور من این است که Core Bitcoin یا ماینرها نباید در اجرای نسخه های جدید فعال سازی یا در شرایطی که می توانند فعال سازی را غیرفعال یا لغو کنند، نقشی ایفا کنند.

جهت کسب اطلاعاتی در مورد کارمزد بیت کوین و راه های کاهش آن، بر روی لینک کلیک کنید.

من فکر می کنم که در آینده همه توابع جدید در شبکه باید از طریق UASF با استفاده از متغیر LOT = True در طرح BIP8 پیاده سازی شوند. میراثی که برای آینده به جا می گذاریم باید یک سازمان مردمی باشد. این سازمان نباید محصول گروه معروفی باشد که مردم آن را داوری می بینند که تصمیم می گیرد چه ویژگی هایی در پروتکل بیت کوین فعال شود و کدام غیر فعال شود.

ما نباید این تصور را در کاربران جدید ایجاد کنیم که توسعه دهندگان تصمیم می گیرند چه کاری انجام شود و چه کاری انجام نشود. این امر بسیاری از استانداردها را در همان سطوح بالا برای اجرای تغییرات جدید ایجاد می کند و حفظ می کند، نه اینکه آنها را به وضعیتی کاهش دهد که کاربران در معرض تصمیمات متخصص باشند. فعال سازی را می توان از طریق مشتریان خارجی اعمال کرد. این روش به ما اجازه می دهد تا زمانی که یک ویژگی جدید در حال پیاده سازی است، به طور موقت از هر «کلاینت فعال سازی» استفاده کنیم و پس از فعال سازی موفقیت آمیز، همه آنها به هسته بیت کوین برگردند. بنابراین، نیازی به حفظ طولانی مدت مشتری خارج از بیت کوین کور نیست و فرآیند فعال سازی از توسعه دهندگان بیت کوین کور حذف می شود.

برای آشنایی با زمان درخشش بیت کوین، مقاله مربوطه را مطالعه فرمایید.

برخی می گویند که این خطر انشعاب زنجیره ای در طول سافت فورک را دارد. در پاسخ واقعیت این است که در هنگام رخ دادن نرم همیشه امکان انشعاب وجود دارد. با متغیر LOT = True، می توانید زمان تقسیم احتمالی را قبل از وقوع آن دریابید. اگر قرار است زنجیره فورک شود، در پایان دوره سیگنال اتفاق می افتد، یعنی زمانی که اولین بلاک بدون سیگنال فعال سازی استخراج می شود. از این گذشته، بیت کوین یک سیستم مبتنی بر بازار است که در آن اجماع داوطلبانه حاصل می شود. به نظر من، این روند تلاش برای رفع آن از آشفتگی اشتباه است و ماهیت اساسی نظام را تضعیف می کند.

در عین حال، این تلاش‌ها به ناچار منجر به کنترل متمرکزتر و ایجاد یک سیستم تصمیم‌گیری می‌شود که اجماع بیت‌کوین را از ماهیت غیرمتمرکز آن دور می‌کند. با این حال، این فقط دیدگاه شخصی من در مورد مکانیسم های بروزرسانی بیت کوین است و نظرات مختلفی در مورد آن وجود دارد. در نهایت، هیچ کس نباید در بیان نظر خود تردید کند. اکنون زمان آن است که در مورد آن بحث کنید، نه اینکه آن را به تعویق بیندازید.