بازار مسکن به لحاظ معاملات در شدیدترین رکود ممکن قرار دارد و فروش ماهانه از حدود ۱۵ هزار واحد به کمتر از ۵ هزار رسیده است.

 این در حالی است که طی این سال های رکود، قیمت مسکن افزایش پیدا کرده است. در واقع نوعی رکود تورمی ایجاد شده است که آسیب جدی تلقی می‌شود.

این آسیب به دو دلیل عمده ایجاد شده است:

 اینکه حدود ۷۰ درصد آپارتمان‌ها توسط سرمایه گذاران خریداری شده نه مصرف کننده!

 دلیل بعدی این است که مصرف کننده واقعی توان خرید را از دست داده و وام مسکن نیز تنها جوابگوی ۳ متر مربع از قیمت مسکن است! که این موضوع باعث شده است که حتی خانه اولی‌ها و زوج‌ها به سمت اجاره نشینی بروند و وضعیت بازار مسکن در رکود بیشتری فرو رود.

برای حل مشکل اول نیاز به اجرای قانون مالیات بر خانه های خالی است همچنین موضوع مالیات بر عایدی سرمایه نیز به دنبال آن است که قرار است حدود ۴۰ درصد از سود حاصل از فروش دارایی به عنوان مالیات بر عایدی سرمایه گرفته شود که این دو موضوع سبب افزایش عرضه بسیاری در بازار ملک می‌شود.

 دومین مشکل نیز با افزایش وام مسکن حداقل به ۵۰۰ میلیون ممکن می‌شود تا بتوان توان خرید را به مصرف کننده بازگرداند و بازار ملک بتواند بازار مصرفی شود و نه سرمایه گذاری!