انجمن تولید کنندگان فولاد ایران در واکنش به مصوبه عوارض صادراتی زنجیره فولاد، طی نامه ای خطاب به وزیر صنعت، معدن و تجارت، درخواست لغو این مصوبه را مطرح کرد. جزییات و بندهای مختلف این نامه شامل موارد زیر می باشد:

در حالیکه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) برای چندمین بار بر توجه به مقوله رونق تولید تاکید نموده اند و رئیس جمهور و معاون اول دولت محترم بارها توسعه صادرات به عنوان یکی از الزامات رونق تولید را از اولویت های دولت برشمرده اند، وضع و ابلاغ عوارض صادراتی، آن هم به طور خلق الساعه و به میزان بسیار سنگین بر اکثریت صنایع ارزآور کشور از جمله فولاد که دومین صنعت ارزآور کشور در سال های اخیر تحریمی و ناجی اقتصاد ملی و مقاومتی بوده، چه مفهومی دارد؟

آیا اکنون که با خارج شدن اوکراین و روسیه از بازارهای صادراتی فرصتی پیش آمده تا تولیدکنندگان فولاد ایران بتوانند خلاء موجود در بازار جهانی فولاد را پُر کنند و در حالیکه چین و ترکیه بی وقفه در تلاشند تا در عرضه فولاد در بازارهای جهانی فولاد، خود را جایگزین روسیه و اوکراین کنند، اعمال عوارض بر صادرات محصولات ایرانی اقدامی در جهت توسعه صادرات ملی است یا محدودکننده آن؟

جناب آقای وزیر، جنابعالی مستحضرید صنعت فولاد کشور که علیرغم محدودیت های فراوان توانسته جمهوری اسلامی ایران را به جایگاه دهم تولیدکنندگان فولاد جهان برساند، سال گذشته از کمبود گاز و برق آسیب زیادی دید اما با این حال حتی به قیمت تعطیلی تولید، در همراهی و همکاری با دولت سنگ تمام گذاشت و اکنون که شرایطی پیش آمده تا بتواند بخشی از خسارات خود را جبران کند، انتظار ندارد دولت بخواهد از این فرصت به نفع خود و به زیان تولیدکنندگان بهره برداری کند!

در نامه صدرالاشاره به تصمیم ستاد تنظیم بازار اشاره شده است که این مطلب نشان دهنده نگرانی آن ستاد از کمبود یا افزایش قیمت محصولات فولادی است. اگر چنین است، این سوال پیش می‌آید در حالیکه تولید فولاد دو برابر مصرف داخلی است و عرضه های بدون تقاضای محصولات فولادی در بورس حکایت از رکود در بازار دارد، چه اطلاعات غلطی به ستاد تنظیم بازار رسیده که تصمیم گیران را به این تصمیم غیرکارشناسی رسانده است؟ به راستی اجحاف مسلّم در حق تولیدکنندگان فولاد و سهامداران آن ها است که محصول خود را در بورس کالا عرضه و نیاز داخلی را به طور حداکثری تامین کنند اما مجبور شوند برای صادرات محصولی که تقاضای داخلی ندارد، عوارض پرداخت نمایند!

با نگاهی به قیمت های فوب محصولات فولادی در دریای سیاه و قیمت های فوب ایران به وضوح متوجه خواهید شد که فولاد ایران به دلیل محدودیت‌های ناشی از تحریم های ظالمانه آمریکا حداقل ۱۵ درصد زیر قیمت های منطقه معامله می‌شود و قیمت های داخلی هم که به انحاء مختلف تحت کنترل است و ارز حاصل از صادرات هم که در سیستم بانکی با نرخ نیمایی تسعیر می گردد. آیا در چنین شرایطی اخذ عوارض از صادرات ظلم مضاعف به فولادسازان ایرانی نیست؟

اگرچه اعمال عوارض صادراتی فی نفسه پایه علمی و کارشناسی ندارد اما قرار دادن قیمت های دیماه به عنوان مبنا (هم زمان با رکود بازار جهانی به دلیل پایان سال میلادی و آستانه تعطیلات چین) و اعمال از زمان ابلاغ (بدون در نظرگرفتن 3 ماه فاصله زمانی بین سفارش‌گیری و ثبت صادراتی) چنین تداعی می کند که هدف اصلی از وضع عوارض صادراتی، صرفا کسب درآمد از منافع تولیدکنندگان است.

تبعات نامطلوب این اقدام بر بازار سرمایه که بیش از ۵۰ درصد آن در اختیار سهامداران شرکت های فولادی، معدنی و پتروشیمی است، بسیار منفی برآورد می شود. نمونه آن هم سقوط شدید 33 هزار واحدی شاخص بورس اوراق بهادار فقط در تاریخ 23 فروردین ماه سال جاری (یک روز پس از انتشار نامه صدرالاشاره) است. آیا اینگونه تصمیمات را در تضاد آشکار با شعارهای دولت و شخص رئیس جمهور و معاون اول در حمایت از بازار سرمایه، آن هم پس از شروع اعتماد نسبی مردم به اقدامات اخیر دولت نمی دانید؟

بر اساس موارد فوق و تبعات متعدد دیگر وضع عوارض صادراتی که در این نوشتار نمی گنجد، این انجمن به نمایندگی از فولادسازان کشور استدعا دارد نسبت به کان لم یکن اعلام نمودن مفاد نامه ابلاغی دستور عاجل صادر فرمایید.