دارایی دیجیتال (Digital Asset) هر دارایی به شکل دیجیتال است که دارای ارزش و همچنین دارای مالکیت است. دارایی دیجیتال می تواند به عنوان یک وسیله مبادله یا حتی یک واحد پول عمل کند. مواردی مانند تصاویر دیجیتال، عکس ها، فایل های صوتی و تصویری به صورت دیجیتالی وجود دارند و به عنوان دارایی در نظر گرفته می شوند زیرا ارزش پولی و شخصی دارند.
دارایی های دیجیتال از بسیاری جهات مفید هستند. سازندگان می‌توانند دارایی‌ها را برای کسب سود بفروشند و سرمایه‌گذاران دارایی دیجیتال این فرصت را پیدا می‌کنند که سبدهای خود را متنوع کنند. دارایی هایی مانند ارزهای دیجیتال راهی برای ذخیره و انتقال وجوه بدون وابستگی به موسسات مالی یا سایر واسطه ها فراهم می کنند و ماینرهای رمزنگاری می توانند از استخراج ارزهای دیجیتال سود ببرند.
درک مفهوم دارایی دیجیتال
دارایی دیجیتال به طور کلی هر چیزی است که به صورت دیجیتال ایجاد و ذخیره می شود، قابل شناسایی و کشف است و دارای ارزش بوده یا ارزشی ارائه می کند. با ادغام شدن پیشرفت های فناوری در زندگی شخصی و حرفه ای ما، دارایی های دیجیتال محبوب تر و ارزشمندتر شده اند. داده ها، تصاویر، ویدیوها، محتوای نوشته شده و موارد دیگر مدت هاست که دارایی های دیجیتالی با حقوق مالکیت محسوب می شوند.
به اکثر اقلام دیجیتالی، مانند برند یک شرکت، می توان ارزش پولی یا نامشهود نسبت داد. برخی از اقلام دیجیتال ممکن است فقط برای سازنده یا یک نفر ارزشمند باشند، مانند یک عکس خانوادگی در تلفن شما که در یک گردهمایی گرفته شده است. دیگر اقلام می توانند برای مخاطبان بسیار گسترده تری ارزشمند باشند.
در گذشته، دارایی‌های دیجیتالی مانند داده‌ها یا اسناد اسکن شده در اختیار سازمان‌ها قرار و برای درک ارزش مورد استفاده قرار می‌گرفت. با این حال، زمانی که بلاک چین و ارز دیجیتال در سال 2009 معرفی شدند، دارایی های دیجیتال دوباره تعریف شدند: هر چیزی به شکل دیجیتالی تبدیل به چیزی شد که می‌توان از آن برای ایجاد ارزش از طریق توکن سازی در بلاک چین استفاده کرد.
در واقع دارایی های دیجیتال هر نوع فایل ارزشی است که به صورت دیجیتالی ایجاد، ذخیره شده و متعلق به یک نهاد است. مالک به آن دسترسی خواهد داشت و دارای حقوق استفاده خواهد بود و می تواند از یک دارایی ساده تا یک دارایی پیچیده متغیر باشد. یک نمونه ساده، تصویری است که مالک آن حق استفاده از آن را دارد و یک نمونه پیچیده از دارایی دیجیتال، دارایی مبتنی بر بلاک چین مانند بیت کوین است.
برای اینکه یک دارایی دیجیتال به عنوان یک دارایی در نظر گرفته شود، ابتدا باید پتانسیل ایجاد ارزش را داشته باشد تا بتوان از آن به گونه ای استفاده کرد که برای مالک ارزش ایجاد کند. پس از آن، دارایی دیجیتال باید بتواند مالکیت خود را از طریق خرید، هدیه یا سایر ابزارهای اعطای حقوق به شخص دیگری، همراه با ارزشی که مورد می تواند به همراه داشته باشد، منتقل کند. همچنین باید قابل کشف یا در جایی ذخیره شود که بتوان آن را پیدا کرد.
ارزهای مجازی و نوآوری های مرتبط دامنه سرمایه گذاری دارایی های دیجیتال را گسترش دادند. اولین ارز دیجیتال eCash بود که توسط رمزنگار آمریکایی دیوید چاوم توسعه یافت و او آن را از طریق شرکت DigiCash در سال 1995 پیاده سازی کرد.
مثال هایی از دارایی های دیجیتال
برای درک بهتر مفهوم، به مثال‌های از دارایی دیجیتال نگاه می‌کنیم:
بیت کوین: بیت کوین محبوب ترین ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که تحت کنترل یک آژانس یا دولت مرکزی نیست. این ارز یک وسیله مبادله است که به شکل دیجیتال بوده و مقبولیت آن به عنوان مکانیزم پرداخت جهانی در حال افزایش است. به عنوان مثال، تعداد فروشندگانی که اجازه تراکنش های بیت کوین را می دهند در حال افزایش است. از این رو استفاده از بیت کوین برای خرید آنلاین نیز در حال افزایش است. کاربران می توانند بیت کوین را ذخیره کرده و با استفاده از اپلیکیشن های کیف پول بیت کوین پرداخت کنند.
داده ها: داده ها یکی از با ارزش ترین منابع یک بازاریاب است. امروزه تصمیمات بازاریابی تحت تاثیر تجزیه و تحلیل داده ها در حال افزایش است. برای ارزیابی و به حداکثر رساندن بازگشت سرمایه در شرایط اقتصادی کنونی، بازاریابان باید بیشتر به داده‌ها، به‌ویژه داده‌های کاربر یا اطلاعات مصرف‌کننده در دسترس آنها تکیه کنند. علاوه بر این، بازاریابان کار خود را ساده‌تر می‌یابند و با استفاده از داده‌های به راحتی در دسترس برای تولید و بهینه‌سازی محتوایی که با مشتریان ارتباط برقرار می‌کند، بازگشت سرمایه (ROI) هر دارایی را به حداکثر می‌رسانند.
برای آشنایی با رمزارزها و آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.
انواع دارایی های دیجیتال
انواع مختلفی از دارایی های دیجیتال وجود دارد. در اینجا لیستی از بسیاری از موارد آشنا آورده شده است:
- عکس ها
- اسناد
- ویدئوها
- کتاب ها
- صدا/موسیقی
- تصاوير متحرك
- تصاویر
- نسخه های خطی
- ایمیل ها و حساب های ایمیل
- لوگوها
- متادیتا
- محتوا
- اکانت های رسانه های اجتماعی
- اکانت های بازی
دارایی های دیجیتال جدیدتر بر پایه بلاک چین یا فناوری های مشابه:
- ارز دیجیتال
- توکن های غیر قابل تعویض
- توکن ها
- دارایی های رمزنگاری شده
- دارایی های توکن شده
- توکن های امنیتی
- ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای مجازی: ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتالی غیرقانونی بوده و می تواند متمرکز یا غیرمتمرکز باشد. بیت کوین، اتریوم و لایت کوین (LTC) نمونه هایی از این نوع دارایی دیجیتال هستند.
استیبل کوین: استیبل کوین نوعی ارز دیجیتال است که به یک دارایی مرجع یا «پایدار» مانند طلا، دلار آمریکا یا یک ارز دیجیتال مرتبط است. در مقایسه با ارزهای رمزنگاری نشده، هدف آنها کاهش نوسان قیمت است.
توکن‌های غیرقابل تعویض: NFTها توکن‌ها یا شناسه‌های دیجیتالی هستند که برای تأیید مالکیت اقلام منحصربه‌فرد استفاده می‌شوند. این توکن‌ها منحصربه‌فرد هستند، قابل کپی نیستند و به دارایی‌های خاصی که به صورت دیجیتالی ارائه می‌شوند متصل می‌شوند. معاملات آن در بازارهای NFT انجام می شود.
مالیات دارایی های دیجیتال
مالیات قانونی از معاملات دارایی دیجیتال رخ می دهد. بنابراین، این معاملات باید توسط مؤدی در اظهارنامه مالیاتی خود افشا شود. در موقعیت‌های انتخابی، این دارایی‌ها می‌توانند مانند سکه و پول کاغذی یک کشور که به عنوان پول نقد قانونی یا پول نقد واقعی طبقه‌بندی می‌شوند، عمل کنند. با این حال، آنها در بسیاری از کشورها مانند ایالات متحده وضعیت قانونی را ندارند. ارز مجازی قابل تبدیل اصطلاحی است که سرویس درآمد داخلی برای توصیف یک دارایی دیجیتال قابل مقایسه یا جایگزینی برای پول واقعی استفاده می کند. یکی از انواع ارزهای مجازی قابل تبدیل، بیت کوین است که می تواند به صورت دیجیتالی بین کاربران معامله شود و با ارزهای واقعی خریداری یا تبدیل شود.
طبق قوانین IRS، مالیات دهندگان ممکن است در مورد تراکنش های زیر که مربوط به دارایی های دیجیتال است، مالیات بدهند:
- فروش دارایی دیجیتال
- مبادله با اموال، کالاها یا خدمات
- مبادله یا معامله یکی با دیگری از همان نوع
- دریافت دارایی دیجیتال به عنوان پرداخت کالا یا خدمات
- دریافت یک دارایی دیجیتال جدید در نتیجه فعالیت‌های استخراج و سهام
- دریافت دارایی دیجیتال در نتیجه ایردراپ
- استفاده از دارایی دیجیتال برای پرداخت هزینه کالا یا خدمات
- هر گونه تملک مالی دیگر در دارایی دیجیتال
- دریافت یا انتقال آن به صورت رایگان (بدون ارائه هیچ گونه مبلغی) که واجد شرایط هدیه با حسن نیت نیست.
دارایی های دیجیتال در مقابل ارزهای دیجیتال
تفاوت های قابل توجه در این مقایسه به شرح زیر است:
دارایی دیجیتال به صورت دیجیتالی وجود دارد، دارای ارزش و دارای مالک است. ارز دیجیتال یک مثال بوده که به طور کلی مبتنی بر فناوری بلاک چین است و مردم از آن برای پرداخت هزینه ها و به عنوان یک گزینه سرمایه گذاری دارایی دیجیتال استفاده می کنند.
نمونه هایی از دارایی های دیجیتال شامل تصاویر، ویدئوها، ارزهای رمزنگاری شده، NFT و غیره می باشد. نمونه هایی از ارزهای دیجیتال شامل بیت کوین، اتریوم، تتر، سولانا و غیره می باشد.
اهمیت دارایی های دیجیتال
وقتی به فهرستی از اقلام دیجیتالی که می‌توانند دارایی در نظر گرفته شوند نگاه می‌کنید، مشخص می‌شود که زندگی ما بیش از هر زمان دیگری مبتنی بر دیجیتال است. برای مثال، وقتی می‌خواهیم در مورد چیزی بیاموزیم، به اطلاعات میزبان دیجیتالی روی می‌آوریم زیرا سریع‌تر و آسان‌تر از رانندگی به سمت یک کتابخانه است، به این امید که منابع مورد نیاز شما را داشته باشند.
عکس‌ها، سرگرمی‌ها و اسناد مهم ما بیشتر به صورت دیجیتال هستند. کسب‌وکارها و دولت‌ها داده‌ها و اطلاعات را نگه می‌دارند و ذخیره می‌کنند که همگی بسته به نحوه استفاده، ارزش‌های متفاوتی دارند.
زمانی که سرمایه گذاران، دولت ها و عموم مردم از فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال در دهه 2010 آگاه شدند، دارایی های دیجیتال معنای کاملاً جدیدی پیدا کردند. رمزارزها به فهرست دارایی‌های دیجیتال پیوستند زیرا مردم برای آنها ارزش قائل می‌شوند، خواه قرار باشد به عنوان دارایی مورد استفاده قرار گیرند یا خیر. مهم نیست که چه کاری انجام می دهید، زندگی شما پر از دارایی های دیجیتال است.
جمع بندی
تعریف دارایی های دیجیتال آن را به عنوان یک دارایی تنها به صورت دیجیتالی نشان می دهد. دارایی دارای ارزش و مالک بوده، از این رو این یک نمایش دیجیتالی از ارزش است.
نواع دارایی دیجیتال می تواند به عنوان یک وسیله مبادله عمل کند. به عنوان مثال می توان به تصاویر، فایل های صوتی و دارایی های مبتنی بر بلاک چین مانند بیت کوین اشاره کرد.
ارزهای مجازی، استیبل کوین ها و توکن های غیرقابل تعویض (NFT) انواع قابل توجهی از دارایی های دیجیتال هستند.
ارزهای رمزنگاری شده در طبقات دارایی دیجیتال قرار می گیرند و دولت ارزهای رمزنگاری شده صادر نمی کند.